وضوح نمایشگر کامپیوترهای مک می‌تواند میزان جزئیات تصاویر و مقدار اطلاعات قرار گرفته بر روی صفحه‌نمایش را تعیین کند. اگر قصد تشخیص وضوح نمایشگر مک خود را دارید، آنگاه راه‌کار ارائه شده در این مطلب می‌تواند برای شما کارساز باشد. در ادامه با آی‌تی‌رسان همراه باشید.
این قضیه از این لحاظ اهمیت دارد که اگر شما بتوانید بازی یا نرم‌افزاری تمام‌صفحه را بر روی وضوح پیشنهادی ( native) اجرا کنید، آنگاه بهترین نتیجه را (از لحاظ بصری) نیز به دست خواهید آورد.
تشخیص وضوح نمایشگر مک جهت انجام این کار ابتدا باید در گوشه بالا سمت چپ نمایشگر، آیکون اپل را انتخاب کرده و سپس بر روی گزینه “About This Mac” کلیک کنید.

در پنجره‌ ظاهر شده، بر روی برگه “Displays” کلیک کنید.

در پنجره بعدی، اطلاعاتی را در رابطه با نمایشگر (های) مورد استفاده خود، مشاهده خواهید کرد. وضوح نمایشگر شما مجموعه‌ای از اعداد بوده که پس از اندازه صفحه‌نمایش، نوشته می‌شوند. به‌عنوان مثال، در تصویر زیر پس از اندازه مانیتور که “۲۷ اینچ” است، وضوح آن یعنی “۲۵۶۰ در ۱۴۴۰” نیز نوشته شده است.
البته ذکر این نکته ضروری است که بگوییم پنجره “About This Mac” همیشه وضوح پیشنهادی (ایدئال) را نشان می‌دهد. بنابراین این عدد تنظیمات اعمال شده شما را در بخش “System Preferences” در نظر نمی‌گیرد.

اگر هم بیش از یک مانیتور داشته باشید، آنگاه می‌توانید همه نمایشگرهای خود را نیز در این پنجره مشاهده کنید. در تصویر زیر، یک نمایشگر خارجی (سمت راست) را به همراه وضوح آن (در زیر نام نمایشگر) مشاهده می‌کنید.

اکنون که وضوح نمایشگر مک خود را تشخیص دادید، می‌توانید از آن جهت اجرای بهتر بازی‌ها و همچنین پیدا کردن بهترین تصویر زمینه‌ سازگار با مانیتور خود، بهره ببرید.
تغییر وضوح نمایشگر مک اگر هم قصد تغییر رزولوشن را داشتید، آنگاه باید مجددا به بخش “About This Mac” رفته و سپس در پایین صفحه، بر روی “Displays Preferences” کلیک کنید. بدین ترتیب مستقیما به پنجره “System Preferences” منتقل شده و در آنجا می‌توانید وضوح نمایشگر را باب میل خود تغییر دهید.
نوشته آموزش نحوه تشخیص وضوح نمایشگر مک اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

این روزها که ویدئو کنفرانس، به ابزار اصلی ارتباطی تبدیل شده‌ است، استفاده از تجهیزات موجود برای فراهم‌کردن یک وب‌کم حرفه‌ای، خالی از لطف نیست.

بایوس مخفف کلمات basic input/outpu system است. زمانی‌ که کامپیوتر را روشن می‌کنید؛ بایوس وارد عمل شده و تست‌های اولیه و ثانویه را برای راه‌اندازی (بوت) کامپیوتر انجام می‌دهد. بایوس یک نرم‌افزار سطح پایین سیستمی است که بدون اینکه مانعی برای انجام کار شما باشد؛ اجرا می‌شود. کامپیوتر‌های امروزی از فریم‌ور UEFI به جای بایوس استفاده می‌کنند. اما UEFI نیز در حقیقت همان نقش بایوس را بازی می‌کند. برای اجرای تنظیمات بایوس، ابتدا شما باید در هنگام بارگذاری سیستم، با فشردن یک‌سری از کلیدهای خاص، (که در سیتسم‌های مختلف متفاوت است) وارد تنظیمات بایوس شوید. همین امر، باعث سردرگمی کاربران می‌شود. ما در این مقاله از آی‌تی‌رسان قصد داریم نحوه ورود به بایوس از طریق خود تنظمیات ویندوز را آموزش دهیم. با ما همراه باشید. نحوه ورود به بایوس از طریق تنظیمات ویندوز ۱۰ بیشتر کاربران فکر می‌کنند برای ورود به بایوس، ابتدا باید کامپیوتر را ریستارت کرده و در هنگام لود شدن سیستم، از طریق چند کلید خاص (که در برند و سیستم‌های مختلف متفاوت است) به بایوس دسترسی پیدا کنند. تفاوت در نحوه ورود به بایوس، از جمله مشکلات کاربران به‌حساب می‌آید که زمان زیادی برای پیدا کردن بایوس در سیستم خود صرف می‌کنند. اما راه‌حل دیگری‌ هم هست! ما در این مقاله قصد داریم از طریق تنظیمات خود ویندوز ۱۰ به بایوس دسترسی پیدا کنیم. با ما همراه باشید.
ابتدا وارد تنظیمات ویندوز شوید. (کلید ترکیبی Windows+i) در قسمت تنظیمات، وارد بخش Update and security شوید.
در این مرحله، برروی Recovery کلیک کنید.
در تب Recovery، از بخش Advance startup، برروی Restart Now کلیک کنید. پس از کلیک برروی این گزینه، صفحه‌ای با عنوان Choose an option، برای شما نمایش داده خواهد شد. از بین گزینه‌های نمایش داده شده، برروی Troubleshoot کلیک کنید. پس از باز شدن صفحه Troubleshoot، از بین گزینه‌ها کلمه Advanced option را پیدا و سپس انتخاب کنید. بخش Advanced option، شامل چند گزینه مختلف است. برروی UEFI Firmware Settings کلیک کنید. حالا ویندوز از شما اجازه Restart کردن سیستم را می‌خواهد. روی Restart کلیک کرده و منتظر لود شدن دوباره سیستم خود باشید. با ریستارت شدن سیستم، بدون هیچ مشکلی صفحه تنظیمات بایوس اجرا خواهد شد و شما می‌توانید تغییرات مورد نظر خود را اعمال کنید. جمع‌بندی با این ترفند ساده، توانستیم بدون هیچ سردرگمی و مشکلی، بایوس را از طریق تنظیمات خود ویندوز اجرا کنیم. البته تجربه دیگران نشان می‌دهد این گزینه‌ها برای بعضی از افراد قابل مشاهده نیستند. توجه داشته باشید این ترفند فقط برروی ویندوز ۱۰ قابل اجراست. اگر با طی صحیح مراحل بالا گزینه‌ها را ندیدید و یا وارد تنظیمات بایوس نشدید، ابتدا ویندوز خود را به آخرین نسخه آپدیت و سپس ویندوز دیفندر را غیرفعال کرده و دوباره امتحان کنید. البته بیشتر مشکلات با آپدیت کردن ویندوز، حل خواهد شد.
نوشته نحوه ورود به بایوس سیستم از طریق تنظیمات ویندوز ۱۰ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

ضبط تصاویر زنده در گوشی‌های شرکت اپل همانند ضمیمه کردن یک ویدیوی کوتاه به یک تصویر ایستا است. با استخراج تصاویر ایستا از تصاویر زنده در گوشی‌های آیفون می‌توانید تغییراتی را در تصاویر خود اعمال کنید. در ادامه نیز به شیوه انجام این کار می‌پردازیم.
ابتدا باید اپلیکیشن Photos را باز کنید. در ادامه باید تصاویر موردنظر خود را جهت ویرایش پیدا کرده و سپس آن را لمس کنید (جهت مشاهده جزئیات بیشتر). حال باید کلید “Edit” را در گوشه بالا سمت راست نمایشگر، لمس کنید.

در صفحه Edit باید آیکون “Live Photo” را در نزدیکی‌های پایین نمایشگر، انتخاب کنید. آیکون Live Photo شبیه به سه دایره متحدالمرکز است.

در ادامه یک نوار فیلم در زیر تصویر موردنظر ظاهر می‌شود. در اینجا باید انگشت خود را بر روی این نوار کشیده تا سرانجام بتوانید تصویر موردنظر خود جهت استخراج را پیدا کنید. در حقیقت شما این تصویر را به‌عنوان تصویر کلیدی (Key Photo) برمی‌گزینید (همان تصویری که در هنگام کار با اپلیکیشن Photos، نماینده تصویر زنده شما خواهد بود).

پس از اینکه انگشت خود را از روی نوار فیلم برداشتید، حبابی ظاهر شده که عبارت “Make Key Photo” را به شما نشان می‌دهد. بر روی این حباب ضربه بزنید.

حال بدین ترتیب تصویر کلیدی شما انتخاب می‌شود. در ادامه جهت خروج از صفحه Edit، باید کلید “Done” را لمس کنید.

در ادامه اگر به اپلیکیشن Photos بازگشته و تصویر خود را مشاهده کنید، می‌بینید که تصویر موجود در نمای جزئیات، به فریم انتخاب شده شما تغییر یافته است.
جهت استخراج تصاویر ایستا از تصاویر زنده در گوشی‌های آیفون (بدون دستکاری کردن تصویر زنده اصلی)، باید ابتدا فایل اصلی را تکثیر کنید. جهت انجام این کار باید کلید “Share” را لمس کنید (این کلید، ظاهری شبیه به یک مربع به همراه یک فلش خروجی از آن دارد).

در منوی به‌اشتراک‌گذاری، به پایین رفته و سپس گزینه “Duplicate” را برگزینید.

در ادامه، کادری در مقابل شما ظاهر شده و از شما می‌پرسد که آیا قصد تکثیر به‌عنوان یک تصویر زنده (گزینه اول) را دارید؟ یا یک تصویر ایستا (گزینه دوم)؟ در اینجا باید گزینه “Duplicate As Still Photo” را برگزینید.

پس از این اقدام، یک کپی از تصویر کلیدی انتخاب شده توسط شما، در کنار تصویر زنده اصلی (در کتابخانه اپلیکیشن Photos) قرار داده می‌شود. حال می‌توانید تصویر موردنظر خود را به شیوه دلخواه مورد استفاده قرار دهید.
در آینده اگر خواستید، می‌توانید تصویر زنده خود را به حالت اول بازگردانید. در اینجا نیز باید مجددا بر روی “Edit” ضربه زده و سپس گزینه “Revert” را انتخاب کنید. بدین ترتیب، فریم کلیدی اولیه بازگشته و بدین ترتیب تصویر زنده شما نیز به تنظیمات اصلی خود باز‌می‌گردد.
نکته‌ای که در این زمینه باید در نظر داشت، این است که وضوح تصویر ایستای استخراج شده، به اندازه تصاویر عادی بالا نیست. این موضوع نیز بدین دلیل است که شما در حقیقت یک فریم ایستا را از یک ویدیو استخراج می‌کنید و دستگاه‌های اپل نیز فریم ویدیوهای خود را در وضوحی پایین‌تر از تصاویر، ضبط می‌کنند.
نوشته استخراج تصاویر ایستا از تصاویر زنده در آیفون چگونه انجام می‌شود؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

تمامی صفحه‌کلیدهای ویندوزی، از کلید ویندوز برخوردار هستند. اگر بنا به دلایلی قصد غیرفعال کردن این کلید را در صفحه‌کلید خود دارید، آنگاه پیشنهاد می‌کنیم که این مقاله را از دست ندهید.
با فشار دادن کلید ویندوز، می‌توانید به‌سرعت منوی استارت را بالا بیاورید. همان‌طور که این کلید می‌تواند مفید واقع شود، طبیعتا معایبی نیز خواهد داشت. مثلا اگر مشغول بازی کردن بوده و ناگهان این کلید را فشار دهید، آنگاه از حالت تمام صفحه خارج خواهید شد. اگر هم رایانه شما چندان قدرتمند نباشد، احتمال دارد که در این هنگام با هنگ کردن کامپیوتر خود مواجه شوید. در زیر به نحوه غیرفعال کردن کلید ویندوز در صفحه‌کلید‌ها می‌پردازیم.
شیوه غیرفعال کردن کلید ویندوز صفحه‌کلید ساده‌ترین راه جهت غیرفعال کردن این کلید، آن است که عملکرد آن را مجددا بازنویسی کنید. طی این اقدام باید عملکردی را به این کلید اختصاص دهید که با امور شما تداخل نداشته باشد. با استفاده از قابلیت رایگان PowerToys شرکت مایکروسافت، می‌توانید این کار را به شرح زیر انجام دهید.
Microsoft PowerToys را دانلود و سپس بر روی رایانه خود نصب کنید. همچنین باید NET Core. را نیز نصب کرده باشید. پس از نصب، باید این اپلیکیشن را اجرا کنید. در منوی سمت چپ باید بر روی “Keyboard Manager” کلیک کرده و سپس “Remap a key” را انتخاب کنید. بر روی آیکون “+” کلیک کنید. بدین ترتیب می‌توانید تغییراتی را در عملکرد کلید موردنظر خود، اعمال کنید. کلید مدنظر خود را در ستون سمت چپ انتخاب کنید (در این مورد باید کلید ویندوز را برگزینید). همچنین می‌توانید “Type key” را انتخاب کرده و سپس کلید ویندوز را بر روی صفحه‌کلید خود، فشار دهید. در ستون سمت راست نیز باید تعیین کنید که انتظار چه عملکردی را از کلید انتخاب شده خود دارید. در این مورد باید بر روی منوی کشویی کلیک کرده و سپس “Undefined” را انتخاب کنید. بدین ترتیب عملکرد کلید ویندوز از بین رفته و دیگر با فشار دادن آن، اتفاق خاصی رخ نمی‌دهد. اگر هم می‌خواهید که عملکرد این کلید را با عملکردی دیگر جایگزین کنید، آنگاه باید عملکرد مدنظر خود را از ستون سمت راست، انتخاب کنید. بر روی “OK” و سپس “Continue Anyway” کلیک کنید. پس از انجام اقدامات بالا، باید کلید ویندوز غیرفعال شده باشد. این تغییرات به‌صورت خودکار ذخیره می‌شوند، بنابراین می‌توانید ابزار Microsoft PowerToys را بسته و سپس طبق روال از رایانه خود استفاده کنید.
فعال‌سازی مجدد کلید ویندوز کیبورد اگر هم کلید ویندوز موجود بر روی صفحه‌کلید خود را غیرفعال کرده و حال قصد فعال‌سازی مجدد آن را دارید، آنگاه باید از ابزار PowerToys استفاده کرده و سپس مطابق گام‌های زیر پیش بروید:
PowerToys را اجرا کرده و سپس به “Keyboard Manager -> Remap a Key” بروید. در لیست ظاهر شده باید به دنبال “Win -> Undefined” گشته و سپس بر روی علامت سطل آشغال موجود در کنار آن، کلیک کنید. در ادامه جهت تأیید تغییرات، باید بر روی “OK” کلیک کنید. نوشته چگونه به غیرفعال کردن کلید ویندوز در صفحه‌کلید بپردازیم؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

اگر شما نیز در مرورگر گوگل کروم‌ خود، چندین افزونه را نصب کرده‌ و اکنون قصد دارید که به پین و یا آنپین (از بین بردن سنجاق) کردن این افزونه‌ها پرداخته و یا اینکه به کلی نوار ابزار این قابلیت‌ها را غیرفعال کنید، آنگاه مطالعه این مطلب خالی از لطف نخواهد بود.
پین و آنپین کردن افزونه‌ها در مرورگر گوگل کروم‌ نوار ابزار افزونه‌های (Extensions Toolbar) گوگل کروم برای اولین بار در نسخه ۷۶ این مرورگر معرفی شد. پیش از این به‌روزرسانی، تمامی افزونه‌ها مستقیما در نوار ابزار این اپلیکیشن نمایش داده می‌شدند. حال می‌توانید تعیین کنید که کدام افزونه‌ها در نوار ابزار اصلی نمایش داده شده و کدام یک نیز در منوی افزونه‌ها، مخفی شوند. پیش از شروع بهتر است که آخرین نسخه مرورگر محبوب شرکت گوگل را نصب کرده باشید.
حال ابتدا باید مرورگر خود را اجرا کرده و سپس در کنار آواتار پروفایل خود، بر روی “Extensions” کلیک کنید.

اکنون منویی کشویی باز شده و بدین ترتیب تمامی افزونه‌هایی را که نصب و فعال کرده‌اید، می‌توانید مشاهده کنید. افزونه‌ها در این منو، دارای دو دسته‌بندی هستند: “Full Access” و “No Access Needed”.
در کنار هر افزونه، می‌توانید علامت سنجاق ته‌گرد را مشاهده کنید. اگر این آیکون به رنگ آبی درآمده باشد، آنگاه این موضوع بدین معنا است که افزونه موردنظر در نوار ابزار گوگل کروم، پین شده است. در اینجا رنگ سفید نیز به‌معنای مخفی بودن افزونه است.
اگر بر روی این سنجاقک کلیک کنید، آنگاه بسته به وضعیت قبلی آن، می‌توانید آن را پین و یا آنپین کنید.

هنگامی‌که افزونه‌های مدنظر خود را پین کردید، آنگاه می‌توانید آن‌ها را با کشیدن و رها کردن، جابجا کرده و ترتیب خاصی را بر روی آن‌ها اعمال کنید.

پین نبودن یک افزونه، لزوما به‌معنای غیرفعال بودن آن نیست. شما می‌توانید بر روی کلید “Extensions” کلیک کرده و سپس جهت فعال کردن افزونه مدنظر خود، آن را انتخاب کنید. در ادامه می‌بینید که آیکون افزونه انتخاب شده، به‌صورت موقت در نوار ابزار گوگل کروم ظاهر شده و بدین ترتیب شما می‌توانید با افزونه موردنظر خود، تعامل کامل داشته باشید (از طریق منوی کشویی).
غیرفعال کردن نوار ابزار افزونه‌ها هر چند که منوی جدید افزونه‌ها باعث شده تا قابلیت‌های گوگل کروم نظم بیشتری به خود بگیرند، اما در هر صورت این ویژگی پیچیدگی‌هایی را نیز به این اپلیکیشن اضافه کرده است. اگر می‌خواهید که تمامی افزونه‌های جدید شما به نوار ابزار اصلی گوگل کروم منتقل شوند، آنگاه باید از طریق Chrome flags، قابلیت نوار ابزار افزونه‌ها را به‌کلی غیرفعال کنید.
نکته: فعال و غیرفعال کردن Chrome flags می‌تواند باعث ناپایداری مرورگر شما شود. علاوه بر این، شاید گوگل در آینده قابلیت غیرفعال کردن منوی نوار ابزار افزونه‌ها را نیز غیرفعال کند. دستور زیر را در نوار آدرس مرورگر خود وارد کرده و سپس کلید “Enter” را فشار دهید:
chrome://flags/#extensions-toolbar-menu
همچنین می‌توانید آدرس “chrome://flags” را نیز در نوار آدرس وارد کرده و سپس در آنجا، عبارت “Extensions Toolbar” را جست‌و‌جو کنید.
حال باید در کنار گزینه “Extensions Toolbar Menu”، بر روی منوی کشویی کلیک کنید.

در اینجا باید گزینه “Disabled” را انتخاب کنید.

اکنون باید مرورگر خود را مجددا راه‌اندازی کنید. در پایین صفحه بر روی کلید “Relaunch” کلیک کنید.

حال می‌بینید که نوار ابزار افزونه‌ها دیگر نمایش داده نمی‌شود و در واقع مرورگر شما به حالت قدیمی خود بازگشته است. بدین ترتیب تمامی افزونه‌های شما در کنار نوار آدرس، قابل مشاهده هستند.

نوشته آموزش پین کردن افزونه‌ها در گوگل کروم‌ + غیرفعال کردن نوار ابزار افزونه‌ها اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

اگر پیگیر تحلیل‌های بورسی و مخصوصا تحلیل تکنیکال شده باشید، حتما نام اندیکاتور را شنیده‌اید. در این مقاله از آی‌تی‌رسان، می‌خواهیم که به مبحث اندیکاتور و کاربردهای آن بپردازیم و همچنین چند اندیکاتور پرکاربرد را نیز به شما معرفی کنیم.
اندیکاتور چیست؟ اندیکاتورها محاسبات ریاضی مختلفی را بر روی قیمت و حجم معاملات یک سهم انجام داده و در نتیجه بر این اساس می‌توانند اطلاعاتی را در رابطه با روند حرکتی سهم، شتاب قیمتی آن و … در اختیار معامله‌گران قرار دهند. معمولا از اندیکاتورها جهت تأیید و اعتبارسنجی روند سهام استفاده می‌شود و با این اوصاف باید کاربرد اصلی آن‌ها را در زمینه صدور سیگنال‌های خرید و فروش دانست.
اندیکاتورها به دو دسته پیشرو (leading) و دنباله‌رو (lagging) تقسیم می‌شوند. اندیکاتورهای پیشرو معمولا فورا به نوسانات قیمتی واکنش نشان می‌دهند، اما اندیکاتورهای دنباله‌رو پس از حرکت قیمت و جابجایی بازار، تغییرات را در خود اعمال می‌کنند.
کاربردهای اندیکاتور اندیکاتورها از قیمت‌های گذشته بازار استفاده کرده و بر این اساس نیز می‌توان سه زمینه کاربرد را برای آن‌ها، متصور شد:
هشدار: گاهی اوقات و بر اساس شرایط، اندیکاتورها می‌توانند پیش از تغییر روند و یا همزمان با آن، علائم بازگشت روند و یا همان تغییر روند حرکت را به معامله‌گران، نمایش دهند. پیش‌بینی: از دیگر کاربردهای اندیکاتورها، می‌توان به پیش‌بینی قیمت مناسب جهت ورود به سهم اشاره کرد. تأیید: مهم‌ترین کاربرد اندیکاتورها، به تأیید تحلیل‌ها مربوط می‌شود. در چنین مواردی، معامله‌گران با استفاده از تحلیل بنیادی و یا تکنیکال، اطلاعاتی را در رابطه با آینده یک سهم به دست می‌آورند. حال در این بین نقش اندیکاتورها نیز این است که به تأیید و یا رد این تحلیل‌ها بپردازند. معرفی چند اندیکاتور پرکاربرد باندهای بولینگر (Bollinger Bands) این اندیکاتور توسط جان بولینگر توسعه داده شده و در واقع شامل دو نوار نوسانی است که در بالا و پایین یک میانگین متحرک در حال حرکت هستند. با افزایش نوسانات، پهنای باند این اندیکاتور نیز افزایش می‌یابد. معمولا کاهش فاصله بین خطوط این اندیکاتور به‌عنوان سیگنال تغییر روند تعبیر می‌شود.
ابر ایچیموکو (Ichimoku Cloud) این اندیکاتور توسط یک روزنامه‌نگار ژاپنی به نام گیوچی هوسودا توسعه داده شده و با استفاده از آن می‌توان به تشخیص حمایت و مقاومت، روند حرکت، سنجش شتاب و … یک سهم اقدام کرد. شاید در نگاه اول این اندیکاتور پیچیده به نظر برسد، اما در اصل کار کردن با آن سخت نیست.
میانگین متحرک (Moving Average) اندیکاتور میانگین متحرک، نوعی از اندیکاتورهای روندی بوده و در اصل نیز قیمت‌های آینده را پیش‌بینی نمی‌کند. نوسان میانگین متحرک نسبت به تغییرات قیمت کمتر است، زیرا از قیمت‌های گذشته میانگین می‌گیرد و بنابراین خطوط نرم و هموارتری را نیز به معامله‌گران ارائه می‌دهد.
همان‌طور که در بالا نیز بدان اشاره شد، اندیکاتور میانگین متحرک، روند را مورد بررسی قرار داده و بنابراین در صدور سیگنال، با تأخیر عمل می‌کند. اما در تشخیص مسیر قیمت و همچنین شناسایی مناطق احتمالی حمایت و مقاومت، می‌توانید از این گزینه بهره ببرید. البته بهترین استراتژی این است که تنها از یک اندیکاتور استفاده نکرده و همچنین میانگین متحرک را نیز در کنار سایر گزینه‌ها، به‌صورت همزمان مورد استفاده قرار دهید.
تفاوت اندیکاتورها با اسیلاتورها در چیست؟ اسیلاتورها معمولا در پنجره‌ای جدید و در زیر نمودار قیمت نمایش داده می‌شوند، اما اندیکاتورها بر روی نمودار قیمت نمایان می‌شوند. اسیلاتورها دارای محدوده اشباع خرید و فروش هستند، اما اندیکاتورها از چنین قابلیتی برخوردار نیستند. اسیلاتورها می‌توانند به تشخیص واگرایی نیز بپردازند و در این بین، RSI و MACD از پرکاربردترین‌ها هستند. البته بهتر است که از اندیکاتور و اسیلاتورها به‌صورت همزمان استفاده کنید که این موضوع نیز بیشتر از مباحث تئوریک، به تجربه شخصی شما وابسته است.
نوشته اندیکاتور چیست و چه کاربردی در تحلیل‌های بورسی و بازارهای مالی دارد؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

همگی ما با اخطار “No Internet” گوگل کروم مواجه شده‌ایم. در اینجا می‌توانید تا زمان برقراری مجدد اتصال، به انجام بازی مخفی دایناسور بپردازید. اگر قصد هک کردن این بازی را دارید، پیشنهاد می‌کنیم که این مقاله را از دست ندهید. بدین ترتیب دایناسور شما شکست‌ناپذیر خواهد شد!
چگونه بازی مخفی دایناسور گوگل کروم را اجرا کنیم؟ اگر اتصال اینترنت نداشته باشید، آنگاه لازم نیست که کار خاصی را انجام دهید. در این هنگام باید یک آدرس URL را در نوار آدرس مرورگر گوگل خود وارد کرده تا بتوانید صفحه زیر را مشاهده کنید.

اگر هم اتصال اینترنت دارید، آنگاه لازم نیست که آن را قطع کنید، بلکه با تایپ “chrome://dino” می‌توانید به این بازی مخفی دسترسی پیدا کنید.

هنگامی‌که به این صفحه رسیدید، آنگاه می‌توانید با فشار دادن کلید “فاصله”، بازی را آغاز کنید. در این لحظه می‌بینید که دایناسور دویدن را آغاز می‌کند. نحوه پیشبرد گیم‌پلی بازی نیز بدین صورت است که باید از برخورد با اشیای پیش‌روی خود (مانند کاکتوس‌ها و پرندگان)، جلوگیری کنید. اگر با یکی از پرندگان و یا کاکتوس‌ها برخورد کنید، آنگاه بازی به پایان می‌رسد.

بدین ترتیب لحظات انتظار برای برقراری اینترنت، زودتر سپری شده و همچنین با سعی در شکستن رکوردهای خود، می‌توانید خود را نیز به چالش بکشید. با پیشروی در بازی، درجه سختی آن نیز افزایش می‌یابد. طبیعتا لذت اصلی کسب امتیازات بالا، به این است که این کار را بدون تقلب انجام دهید. اما اگر قصد هک کردن این بازی را داشته باشید، چه؟
هک بازی دایناسور مرورگر گوگل کروم هک این بازی باعث می‌شود تا بازی‌بازان بتوانند دایناسور خود را شکست‌ناپذیر کرده و در نتیجه بدون ترس از شکست، به بازی کردن ادامه دهند. جهت شروع ابتدا به صفحه “No Internet” نیاز دارید، بنابراین باید به آدرس “chrome://dino” بروید. پس از بارگذاری صفحه موردنظر، باید بر روی آن کلیک-راست کرده و سپس در منوی ظاهر شده، بر روی “Inspect” کلیک کنید.

بدین ترتیب، “Chrome DevTools” در سمت راست پنجره مرورگر باز خواهد شد. در اینجا باید برگه “Console” را انتخاب کنید.

البته می‌توانید کلیدهای ترکیبی “Ctrl+Shift+I” را نیز به‌صورت همزمان فشار داده تا مستقیما به برگه Console در Chrome DevTools منتقل شوید. پس از قرارگیری در برگه Console، باید دستور زیر را درج کرده و سپس کلید “Enter” را فشار دهید.
var original = Runner.prototype.gameOver
در ظاهر اتفاق خاصی رخ نمی‌دهد، اما در ادامه دلیل ضرورت این کار را توضیح خواهیم داد. سپس باید دستور زیر را نیز وارد کنید:
{}() Runner.prototype.gameOver = function
پس از فشار دادن کلید “Enter”، می‌بینید که “{}() f” در سطر بعد ظاهر می‌شود. این چیزی است که اکنون اتفاق می‌افتد: هنگامی‌که بازی به پایان می‌رسد (منظور زمانی است که به شیئی برخورد می‌کنید)، دستور “Runner.prototype.gameOver” فراخوانی شده و اجرا می‌شود. در این مورد اگر این کد را وارد نکرده باشید، صدایی را شنیده، بازی متوقف شده و پیغام “Game Over” نیز نمایش داده می‌شود.
کاری که کد ذکر شده در بالا انجام می‌دهد، این است که عملکرد GameOver را با عملکردی خالی، جایگزین می‌کند. این قضیه بدین معنا است که به‌جای شنیدن صدا، توقف بازی و نمایش پیغام GameOver، اتفاقی رخ نداده و شما همچنان می‌توانید به دویدن ادامه دهید. جهت آزمایش این تغییرات نیز می‌توانید “DevTools” را بسته و سپس با فشار کلید فاصله، بازی را آغاز کنید.
همان‌طور که در بالا می‌توانید مشاهده کنید، دایناسور شما تحت تأثیر اشیای محیط قرار نگرفته و در واقع شکست‌ناپذیر می‌شود.
حال بیایید فرض کنیم که پس از ۲۵ دقیقه بازی، می‌خواهید که بازی را متوقف کرده و امتیاز خود را به ثبت برسانید. جهت انجام این کار نیز باید بتوانید به نحوی بازی را پایان دهید، زیرا دیگر با برخورد به اشیا، این کار صورت نمی‌گیرد.
اولین کدی را که وارد کردیم، به خاطر دارید؟ این کد، عملکرد عادی “gameOver” را در متغیر ” original” ذخیره کرده است. بدین ترتیب با استفاده از دستور زیر می‌توانیم عملکرد عادی “gameOver” را فعال کنیم.
Runner.prototype.gameOver = original
نوشته آموزش هک بازی دایناسور گوگل کروم اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

اگر شما هم یکی از کاربران سیستم عامل ویندوز باشید، قطعا نام Windows Defender را شنیده‌اید. ویندوز دیفندر یا Windows Defender یک ابزار امنیتی در سیستم‌عامل ویندوز است که برای شناسایی، حذف و قرنطینه کردن ویروس‌ها، تروجان‌ها و بدافزار‌ها، در ویندوز ۱۰ و ۸ و ۷ قرار داده شده است. در این مقاله شما را بیشتر با مفهوم ویندوز دیفندر و نحوه غیرفعال سازی آن آشنا خواهیم کرد. با آی‌تی‌رسان همراه باشید.

Windows Defender چیست؟ نرم‌افزار ویندوز دیفندر قبل از اینکه اطلاعات کامپیوتر شما، توسط برنامه‌های جاسوسی و از طریق اینترنت مورد سوءاستفاده قرار گیرد؛ جلوی ارسال و دریافت ناخواسته اطلاعات را می‌گیرد. این برنامه بدون ایجاد تداخل در کارهای شما همواره فعال بوده و یک گارد برای مسدود کردن راه‌های نفوذ برنامه‌های جاسوسی به کامپیوتر شما فعال می‌کند. در واقع این نرم‌افزار به‌صورت اتوماتیک، در حافظه بارگذاری شده و بر اساس تنظیماتی که در ابتدا برروی آن اعمال کرده‌اید، از نفوذ نرم‌افزارهای جاسوسی به سیستم جلوگیری می‌کند.
نحوه غیرفعال سازی ویندوز دیفندر همانطور که گفته شد، ویندوز دیفندر به‌صورت پیش‌فرض همواره فعال بوده و مشکلی در روند کارکرد سیستم ایجاد نمی‌کند. اما اگر شما نیاز به اکتیو کردن ویندوز، دانلود نسخه آنلاکر یا کرکینگ یک نرم‌افزار داشتید، ویندوز دیفندر در این شرایط از ادامه دانلود فایل یا انجام کرکینگ جلوگیری می‌کند. و شما هیچ راهی جز غیرفعال کردن آن نخواهید داشت.
برای غیرفعال سازی ویندوز دیفندر، مراحل زیر را دنبال کنید:
ابتدا وارد تنظیمات ویندوز خود شوید. (می‌توانید با کلیک برروی Start، سپس کلیک روی چرخ‌دنده، وارد تنظیمات ویندوز شوید) در صفحه‌ تنظیمات، برروی Updates and Security کلیک کنید.
از صفحه‌ باز شده، بر روی Windows Defender، سپس بر روی Open Windows Defender Security Center کلیک کنید.
روی اولین گزینه با عنوان Virus and threat protection که روی آن یک تیک سبز رنگ است، کلیک کنید. (اگر به‌جای تیک سبز، ضربدر قرمز مشاهده کردید یعنی ویندوز دیفندر شما غیرفعال است)
روی Virus and threat protection setting کلیک کنید.
در این قسمت باید تیک Real-time protection که در حالت on است را خاموش و یا به حالت off تغییر دهید. پس از اعمال این تغییر، یک پیام مبنی بر اطمینان از تغییر، ظاهر می‌شود. برروی yes کلیک کنید.
دوباره به تنظیمات ویندوز دیفندر بازگردید. اگر به‌جای تیک سبز رنگ، علامت ضربدر قرمز دیدید، یعنی ویندوز دیفندر با موفقیت غیرفعال شده است. می‌توانید با کلیک برروی Turn on دوباره آن را فعال کنید. جمع بندی ویندوز دیفندر یک ابزار امنیتی کاربردی در ویندوز است که به‌صورت پیش‌فرض، همواره فعال بوده و غیرفعال سازی آن به هیچ وجه توصیه نمی‌شود. اما گاهی اوقات برای کارهای ضروری مثل اکتیو کردن ویندوز یا کرکینگ مایکروسافت آفیس و… نیاز به غیرفعال سازی ویندوز دیفندر وجود دارد (ویندوز دیفندر از انجام کرکینگ و یا دانلود آنلاکر جلوگیری می‌کند) که پس از غیرفعال سازی، حتما دوباره آن را با طی مراحل بالا فعال کنید.
نوشته آموزش غیرفعال کردن ویندوز دیفندر در ویندوز ۱۰ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

راه‌های زیادی جهت ایجاد فرمول‌های پیچیده در فایل‌های PDF وجود دارند. در این مطلب به شیوه ایجاد فرمول‌های شرطی در نرم‌افزار Adobe Acrobat می‌پردازیم. بدین ترتیب می‌توانید فرمول‌های شرطی را در اسناد PDF خود قرار دهید.
فرمول‌های شرطی در Adobe Acrobat فرمول‌های شرطی به شما این امکان را می‌دهند که از مباحث پایه‌ای فراتر رفته و در نتیجه بتوانید فرمول‌های پیچیده را در فایل‌های PDF خود ایجاد کنید. اگر پیش‌تر در اکسل و یا Google Sheets از فرمول استفاده کرده باشید، آنگاه احتمالا می‌دانید که منظورمان از فرمول‌های شرطی چیست. نام دیگر این فرمول‌ها، فرمول‌های منطقی بوده و اگر بتوانند شرایط خاصی مانند منفی بودن عدد و یا به حد نساب رسیدن امتیازی را احراز کنند، آنگاه می‌توانند مقدار خاصی را نمایش داده و یا اینکه محاسبات خاصی را فعال کنند.
برخی از رایج‌ترین فرمول‌های شرطی در اکسل شامل “IF استاندارد”، “SUMIF” و “COUNTIF” می‌شوند. البته قالب‌بندی شرطی نیز در این نرم‌افزار وجود دارد و در آن، هنگامی‌که شرایط خاصی احراز شود، تغییراتی در قالب‌بندی سلول‌ها ایجاد خواهد شد.
شما می‌توانید فرمول‌های محاسباتی را نیز در فایل‌های PDF خود وارد کنید. در اینجا، کاربران می‌توانند نتیجه یک کادر ورودی دیگر را در قالب عدد، متن و یا اجرای یک سری محاسبات، نمایش دهند. همچنین می‌توانید دو کادر محاسباتی را نیز به یکدیگر مرتبط سازید. ایجاد فرمول‌های شرطی در Adobe Acrobat می‌تواند برای انواع سندهای PDF، مخصوصا موارد زیر، مفید واقع شود:
اسناد مالی: به‌عنوان مثال، اگر مدیر یک شرکت نرخ بهره یا سود شخصی را مشخص سازد، آنگاه یک فرمول شرطی می‌تواند بسته به میزان ورودی، مقدار بهره متناظر را نمایش دهد. تست و امتحان‌ها: با استفاده از فرمول‌های شرطی، می‌توانید بر اساس نمره‌های کلی دانش‌آموزان، قبول و یا رد شدن آن‌ها را سریعا مشخص کنید. فروش: اگر از این فرمول‌ها در فروش‌های خود استفاده کنید، آنگاه می‌توانید کادری را ایجاد کرده که در آن بر اساس پاسخ‌های مشتریان به سؤالات خاصی، نوعی خاص از محصولات پیشنهاد ‌شوند. این را نیز باید به یاد داشته باشید که کادرهای محاسباتی تنها در Adobe Acrobat ایجاد می‌شوند، اما محاسبات واقعی آن‌ها در تمامی خوانشگرهای فایل‌های PDF، قابل نمایش هستند.
ایجاد یک اعلامیه شرطی ساده نحوه ایجاد فرمول‌های شرطی در Adobe Acrobat را با فرمول‌های شرطی ساده آغاز می‌کنیم. در کادرهای محاسباتی Adobe Acrobat، از زبان برنامه‌نویسی جاوا اسکریپت استفاده می‌شود. خوشبختانه نیاز ندارید که جهت ایجاد یک کادر شرطی ساده، شیوه کار با جاوا اسکریپت را یاد بگیرید، بلکه فقط کافی است که یک الگوی ساده را دنبال کنید.
در مثال زیر، از این فرم درخواست ساده استفاده می‌کنیم. این فرم در حال حاضر چندین کادر دارد: تعدادی برای مقادیر هرکدام از این ۵ محصول، یکی برای مقدار کل و دیگری نیز برای قیمت کل.

یک بیانیه شرطی در جاوا اسکریپت ادوبی از فرمول ساده زیر تبعیت می‌کند:

سطر اول، مقداری را که برای فرمول شرطی شما مورد استفاده قرار می‌گیرد، تعیین می‌کند. در این باره ما از “this.getField” استفاده می‌کنیم تا بدین ترتیب بتوانیم مقدار یکی دیگر از کادرهای سند موردنظر را به دست آوریم. در سطر دوم، شرایط را تعیین کرده‌ایم. همانند اکسل، ما در اینجا “بیشتر بودن از”، “کمتر بودن از” و یا “مساوی بودن با” مقدار مشخصی را مدنظر قرار داده‌ایم.
سرانجام، نتایج را مشخص می‌کنیم. ” true result” مقداری است که در صورت احراز شرایط، نمایش داده خواهد شد. در سطر بعدی نیز، از “else” استفاده کرده تا “false result” را ایجاد کنیم. false result مقداری است که در صورت احراز نشدن شرایط، نمایش داده می‌شود.
جهت به‌کار بردن فرمول بالا، یک کادر محاسباتی به نام “Bulk Order” را ایجاد کرده‌ایم. جهت وارد کردن یک اسکریپت محاسباتی سفارشی، باید بر روی کادر انتخاب شده در Acrobat، کلیک-راست کرده و سپس “Properties” را برگزینید. در اینجا نیز باید به “Calculate > Custom Calculation Script > Edit” بروید.

این کادر تعیین می‌کند که آیا یک سفارش، انبوه (bulk) به حساب می‌آید یا خیر؟ اگر مقدار کل بیش از ۲۰ آیتم باشد، آنگاه کادر موردنظر (آبی‌ رنگ)، “Yes” را نمایش می‌دهد و اگر تعداد آیتم‌ها کمتر از ۲۰ مورد باشد، آنگاه “No” نمایش داده خواهد شد. با توجه به این شرایط، فرمول زیر را خواهیم داشت:
در تصویر بالا، می‌‌توانید ببینید که ما نام متغیر را بر روی “TQ” تنظیم کرده و همچنین مقدار TQ را نیز از کادر “Total Quantity” به دست آورده‌ایم. به یاد داشته باشید که این کادرها به حروف بزرگ و کوچک حساس هستند. در ادامه به تعیین شرایط می‌پردازیم؛ که در آن TQ باید بیش‌تر از ۲۰ باشد. اگر شرایط احراز شود، “Yes” نشان داده خواهد شد و در غیر این صورت، “No” را مشاهده خواهید کرد.

به‌عنوان مثال، اگر ۱۱ عدد Lightning Cables و ۱۰ عدد Battery Banks را سفارش دهیم، آنگاه جمعا ۲۱ آیتم خواهیم داشت. بنابراین این میزان، یک سفارش انبوه به حساب آمده و نتیجه زیر حاصل می‌شود:

شروط چندگانه شروط چندگانه نیز یکی دیگر از روش‌های ایجاد فرمول‌های شرطی در Adobe Acrobat است. از این نوع، زمانی استفاده می‌شود که بخواهید به جای یک شرط، چندین شرط داشته باشید. خوشبختانه روشی وجود دارد که با استفاده از آن می‌توانید کادرهایی را ایجاد کرده که بسته به شرایط چندگانه، به ایجاد مقادیر گوناگون بپردازند.

بیایید فرض کنیم که در فروشگاه شما، هر سفارشی که حداقل ۲۰ قلم کالا را در خود جای داده و همچنین حداقل قیمت کلی ۱۵۰ را نیز داشته باشد، از تخفیف ۱۰ درصدی برخوردار شود. مقدار کلی در کادری به نام “Total With Discount” ظاهر خواهد شد. در این مورد، ما باید دو متغیر و دو شرط را مشخص کنیم و در نتیجه باید مطابق فرمول زیر عمل کنیم:

همان‌طور که می‌بینید، ما دو متغیر را در دو سطر از هم جدا کرده‌ایم. همچنین جهت ترکیب دو شرط متفاوت، باید از علامت “&&” استفاده کنیم. به یاد داشته باشید که مقدار نهایی نیز تخفیف را در نظر می‌گیرد. بنابراین، اگر مقادیر کلی مثال بالا را استفاده کنیم، آنگاه به نتیجه زیر دست خواهیم یافت:

ترتیب محاسبه یکی از نکات مهمی که باید به آن توجه داشته باشید، ترتیب محاسبه است. برخلاف اکسل که محاسبات را به‌صورت همزمان رندر می‌کند، Acrobat جهت تعیین اولویت فرمول‌ها، به نظر کاربر تکیه دارد.
جهت تنظیم ترتیب محاسبات، باید به نوار کناری “Edit Form” و سپس “More > Set Field Calculation Order” بروید. در مثال بالا، از آنجایی که “Bulk Order” و “Total With Discount”، هر دو به “Total Quantity” و “Total Price” وابسته هستند، پس ما نیز می‌خواهیم که مطمئن شویم TQ و TP، اولویت‌های اول محاسبه خواهند بود.

بهتر است که پیش از انتشار فرم خود، ترتیب محاسبات را مورد بازبینی قرار دهید. در این زمینه نیز می‌توانید چندین ورودی را مورد آزمایش قرار داده تا از صحت عملیات، اطمینان حاصل کنید.
نوشته ایجاد فرمول‌های شرطی در Adobe Acrobat چگونه انجام می‌شود؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.