شاید شنیده باشید که می‌گویند: گاهی اوقات جهت رفع مشکلات گجت‌ها باید آن‌ها را از پریز برق جدا کرد. دلیل این توصیه چه بوده و با جدا کردن یک دستگاه از پریز برق، چه چیزی رخ می‌دهد؟ در ادامه با آی‌تی‌رسان همراه باشید تا به پاسخ پرسش‌های بالا بپردازیم.
شما در حال انجام یک ریبوت اجباری هستید شاید به شما گفته باشند که جهت رفع مشکل دستگاه خود، باید آن را از پریز برق جدا کرده، ۱۰ ثانیه صبر کنید و مجددا آن را به پریز برق متصل کنید. این روش معمولا جواب می‌دهد، زیرا بسیاری از دستگاه‌های رده مصرف‌کننده، همانند مودم‌های کابلی، روترها و استریمینگ باکس‌های تلویزیون‌ها، یک کامپیوتر کوچک را در خود جای داده‌اند. در واقع، جدا و سپس وصل کردن این دستگاه‌ها به پریز برق باعث می‌شود تا کامپیوترهای درون این دستگاه‌ها ریستارت شده و بنابراین مشکلات نرم‌افزاری موقت آن‌ها نیز برطرف شوند.
رایانه‌های داخلی چنین دستگاه‌هایی از یک نوع نرم‌افزار سرخود به نام میان‌افزار (firmware) بهره می‌برند. میان‌افزارها وظیفه کنترل رفتار چنین دستگاه‌هایی را برعهده دارند. گاهی اوقات این میان‌افزارها باگ‌هایی دارند که باعث می‎‌شوند تا مشکلات مختلف، نشتی حافظه و کراش‌های گوناگون رخ دهند. ریستارت کردن باعث می‌شود تا رایانه‌های داخلی این دستگاه‌ها ریبوت شده و به همین ترتیب حافظه آن‌ها پاک و در نتیجه مجبور شوند که نرم‌افزارها را از نو بارگذاری کنند.
این یک راه‌کار موقتی است شاید جدا و سپس وصل کردن یک دستگاه به پریز برق، گاهی اوقات مفید واقع شود، اما در هر صورت یک راه‌‌کار موقتی به حساب می‌آید. در وهله اول، این روش نمی‌تواند مشکلات اساسی را که منجر به ضعف عملکرد، هنگ کردن و یا کرش کردن می‌شوند، برطرف سازد. جهت نیل به این هدف باید میان‌افزار دستگاه خود را به‌روزرسانی کنید.
البته خطاهای سخت‌افزاری نیز می‌توانند مشکلاتی را برای دستگاه به وجود آورند و شاید ریستارت کردن بتواند آن‌ها را نیز مرتفع سازد. به هر حال، اصلاح دائمی نیازمند این است که گجت خود را تعمیر کرده و یا اینکه آن را جایگزین کنید. در این زمینه نیز بهتر است که با واحد پشتیبانی شرکت تولیدکننده دستگاه خود، تماس بگیرید.
جدا و وصل کردن به پریز برای کدام دستگاه‌ها کارساز است؟
در حالت کلی بهتر است که دستگاه‌هایی را از پریز برق جدا کنید که دکمه‌های روشن/خاموش ندارند. نرم‌افزار چنین گجت‌هایی از میان‌افزار بارگذاری شده و طبیعتا چرخه‌های ناگهانی انرژی نمی‌تواند به آن‌ آسیبی برساند. در زیر به چند نمونه از این دستگاه‌ها اشاره می‌کنیم:
مودم‌های کابلی روترهای اینترنت باکس‌های کابلی و استریمینگ تلویزیون تلویزیون‌های هوشمند دستگاه‌های هوشمند خانگی اگر یک دستگاه دکمه روشن/خاموش داشت، چه؟ در بالا دلیل رفع مشکلات گجت‌ها با جدا کردن آن‌ها از پریز برق را شرح داده و تأثیر این موضوع بر دستگاه‌های بدون کلید روشن/خاموش را نیز از خاطر گذراندیم. حال اگر دستگاه شما کلید خاموش/روشن کردن داشته باشد، آنگاه باید ابتدا دستگاه را ریستارت کنید تا شاید مشکل شما حل شود.
هر چند که گاهی اوقات، استفاده از این کلید نیز کارساز نیست. این روزها، بسیاری از گجت‌ها از سویچ‌های نرم‌افزاری برخوردار هستند. برخی از این کلیدها دستگاه را در حالت خواب (sleep) قرار داده و برخی دیگر نیز می‌توانند دستگاه را به‌طور کامل خاموش کنند.
اگر کلید نرم‌افزاری گجت معیوب خود را روشن و خاموش کنید، لزوما این کار نمی‌تواند منجر به ریستارت کردن کامپیوتر داخلی آن شود. بنابراین بازهم مجبور خواهید بود که یک گام دیگر بردارید و آن، جدا کردن دستگاه و سپس متصل کردن آن به پریز برق است.
چه موقع نباید یک دستگاه معیوب را از برق جدا کنیم؟ معمولا قطع ناگهانی جریان برق دستگاه‌هایی همانند رایانه‌های دسکتاپی و یا لپ‌تاپ‌ها، ایده خوبی نیست. این موضوع بدین دلیل است که چنین دستگاه‌هایی معمولا نرم‌افزار خود را از یک منبع قابل بازنویسی مانند هارد درایو و یا SSD بارگذاری می‌کنند. کامپیوترهای شخصی در هنگام روشن بودن، معمولا از حافظه‌های بلندمدت استفاده کرده تا بتوانند تنظیمات موقت را در آن‌ها ذخیره کنند.
به همین دلیل اگر جریان انرژی چنین دستگاه‌هایی به‌طور ناگهانی قطع شود، آنگاه فرایند نوشتن مختل شده و شاید فایل سیستم دستگاه شما نیز آسیب ببیند. گاهی اوقات نیز یک رایانه به‌کلی واکنشی از خود نشان نداده و هیچ راه‌حل نرم‌افزاری جهت رفع این مشکل نیز وجود ندارد. در چنین مواردی می‌توان به‌عنوان آخرین راه‌‎حل، کابل برق را جدا و دستگاه را ریستارت کرد. شاید در این بین نیز برخی از داده‌های خود را از دست بدهید، اما در هر صورت گاهی اوقات چاره‌ای جز این کار ندارید.
البته انواع مشخصی از دستگاه‌های علمی و پزشکی نیز وجود دارند که نباید به‌صورت ناگهانی از برق جدا شوند، زیرا این موضوع می‌تواند سلامتی افراد متصل به آن‌ها را به خطر بیندازد. در هر صورت پیش از قطع اتصال برق گجت موردنظر خود، بهتر است که جوانب امنیتی این کار را نیز در نظر بگیرید.
نوشته دلیل رفع مشکلات گجت‌ها با جدا کردن آن‌ها از پریز برق چیست؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

اینستاگرام را می‌توان یکی از پر مخاطب‌ترین شبکه‌های اجتماعی جهان دانست.
اینستاگرام یک شبکه اجتماعی عکس و ویدئو محور است اما از امکانات فرعی اینستاگرام که آن را جذاب کرده است، می‌توان به استوری و دایرکت اشاره کرد.
استوری برای اشتراک گذاری عکس یا ویدئو موقت (۲۴ ساعته) به‌کار می‌رود.
تعداد محتواهایی که در استوری در طول روز به اشتراک گذاشته می‌شود، به مراتب از تعداد پست‌ها بیشتر است.
همانطور که شما تعداد کسانی را که پست شما را دیده‌اند، می‌توانید ببینید، در استوری هم امکان دیدن مخاطبینی که استوری شما را دیده‌اند، وجود دارد.
اما گاهی اوقات ممکن است به دلایل مختلف، شما بخواهید استوری کسی را ببینید بدون این‌که او بفهمد!
آیا راه حلی هست؟!
بله! ما در این مقاله قصد داریم ۶ راه دیدن استوری دیگران به‌صورت ناشناس را به شما آموزش دهیم.
با آی‌تی‌رسان همراه باشید.

۱- استوری دانلودر قطعا برای شما پیش آمده است که از استوری کسی خوشتان آمده باشد و بخواهید که آن را داشته باشید.
خوشبختانه در این زمینه نرم‌افزارهای مفید و زیادی تولید و در دسترس هستند.
اما کاربرد این نرم‌افزارها فقط در دانلود استوری دیگران خلاصه نمی‌شود! شما می‌توانید با این نرم‌افزارها به‌راحتی بدون این‌که ردی از شما باقی بماند، استوری دیگران را مشاهده کنید.
ابتدا نرم‌افزار Instagram Story Viewer را دانلود و نصب کنید. دانلود از گوگل پلی:

نام کاربری و رمز عبور خود را بزنید و وارد حساب خود شوید. سپس آیدی کاربری که قصد دانلود و یا مشاهده استوری او را دارید به‌طور کامل وارد کنید. روی گزینه save و یا share بسته به دلخواه‌تان کلیک کنید. ۲- استفاده از افزونه Chrome IG ابتدا از سایت google extension، افزونه IG Story Viewer را اضافه کنید.
بعد از نصب و فعال‌سازی، یک علامت چشم در کنار استوری‌ها در سایت اینستاگرام می‌بینید که امکان مشاهده استوری‌ها به‌طور ناشناس را به شما می‌دهد!
این افزونه بین کاربران، محبوبیت زیادی پیدا کرده است. ولی ممکن است به دلیل عدم پیروی از قوانین اینستاگرام، دستور حذف آن از طرف اینستاگرام به سازنده این افزونه ارسال شود.
بنابراین اگر این افزونه از مرورگر شما حذف شد، تعجب نکنید!
۳- ابزارهای آنلاین وبسایت‌های زیادی در زمینه مشاهده استوری‌های اینستاگرام به‌صورت مخفیانه و سایر خدمات مربوط به اینستاگرام وجود دارند که بهترین آن‌ها شامل سایت‌های زیر می‌شوند:
۱-Storiesig : ابتدا وارد سایت storiesig.com شوید.
سپس آیدی فرد مورد نظر خود را به‌طور کامل وارد کنید. اگر مخاطب شما استوری داشته باشد، می‌توانید آن را مخفیانه مشاهده و یا دانلود کنید.
این سایت یکی از محبوب‌ترین ابزارهای آنلاین در این زمینه است.
۲-Story Insta: ابتدا وارد سایت storyinsta.com شده، سپس نام کاربری شخص مورد نظر خود را وارد کنید.
به‌راحتی با این ابزار کارآمد می‌توانید استوری‌ها را دانلود و یا مشاهده کنید.
۳-Story Downloader: یک ابزار عالی برای مشاهده استوری اینستاگرام Instagram Story Downloader بوده که کاملا رایگان است و برروی تمامی دستگاه‌ها قابل اجراست.
۴- زیر چشمی نگاه کردن!
یکی از ترفند‌های ساده و کاربردی البته قدیمی و بدون نیاز به نرم‌افزار جانبی، روش زیرچشمی نگاه کردن است!
ابتدا وارد اینستاگرام شوید. سپس استوری فرد مورد نظر خود را پیدا کرده و استوری شخص بعد و یا قبل از آن را باز کنید.
انگشت خود را به آرامی به چپ یا راست (بسته به باز کردن استوری قبل یا بعد) بکشید. با این راه به‌راحتی می‌توانید استوری فرد مورد نظر خود را ببینید.
توجه داشته باشید نباید انگشت خود را رها کنید!
البته این روش معایب خود را دارد! شما می‌توانید فقط استوری اول شخص موردنظر خود را ببینید! اما اگر شخص بیش از یک استوری داشت چه؟!
دو روش بعدی این مشکل را حل خواهد کرد:
۵-قطع اینترنت!
این روش ساده‌ترین و قدیمی‌ترین روش است!
ابتدا وارد اینستاگرام شوید و اجازه دهید تا استوری‌ها به‌طور کامل لود شوند.
سپس استوری فرد مورد نظر خود را پیدا کنید.
اینترنت خود را قطع و سپس حالت هواپیما موبایل خود را فعال کنید تا اینترنت کاملا قطع شود.
حالا می‌توانید استوری فرد موردنظر خود را به‌طور مخفیانه نگاه کنید. البته تجربه ثابت کرده است این روش برای بعضی‌ها کار می‌کند و برای بعضی‌ها نه!
بهتر است قبل از انجام، ابتدا این روش را آزمایش کنید!
۶- نگاه کردن استوری سپس بلاک کردن! به احتمال ضعیف اگر ۵ روش بالا نتوانست به شما کمک کند، یا به هر دلیلی روش‌های فوق مقدور نبود، از این روش قطعی می‌توانید استفاده کنید.
ابتدا اینستاگرام را باز کنید. سپس استوری شخص موردنظر خود را ببینید و او را بلاک کنید! ۵ دقیقه بعد از بلاک کردن او را از بلاک خارج کنید.
اگر شماهم روشی به‌غیر از ۶ روش بالا بلد هستید، حتما آن‌ها را با ما به اشتراک بگذارید.
نوشته ۶ راه دیدن استوری اینستاگرام دیگران به‌صورت ناشناس! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

فشرده‌سازی تصاویر در مایکروسافت ورد باعث می‌شود تا حجم فایل‌های شما کاهش یافته و در نتیجه به‌اشتراک‌گذاری آن‌ها آسان‌تر شده و یا اینکه حداقل فضای کمتری را بر روی رایانه شما اشغال کنند. البته پیش از اینکه ادامه دهیم، لازم به ذکر است که بگوییم این قابلیت فقط بر روی نسخه‌های دسکتاپی آفیس در دسترس قرار دارد.
فشرده‌سازی تصاویر در مایکروسافت ورد ویندوز در محیط ویندوز باید سند ورد مدنظر خود را باز کرده و سپس تصویری را که قصد فشرده‌سازی آن را دارید، انتخاب کنید.

به برگه “Picture Format” بروید. در گروه “Adjust” باید بر روی “Compress Pictures” کلیک کنید.

در پنجره‌ای که ظاهر می‌شود و در بخش “Compression Options”، از شما پرسیده می‌شود که آیا می‌خواهید فشرده‌سازی فقط بر روی تصویر انتخابی شما اعمال شود یا خیر ( گزینه اول) ؟ اگر تیک این گزینه را فعال نکنید، آنگاه ورد نیز تمامی تصاویر موجود در آن سند را فشرده‌سازی می‌کند. در بخش “Resolution” نیز باید وضوح موردنظر خود را انتخاب کرده و سپس بر روی “OK” کلیک کنید.

حال تصاویر موردنظر شما، فشرده‌سازی شده‌اند.
کم کردن حجم تصاویر در مایکروسافت ورد مک در مک نیز باید سند موردنظر خود را که حاوی تصاویر پرحجم بوده، باز کنید. در برگه “Picture Format” باید بر روی “Compress Pictures” کلیک کنید.

در کادر ظاهر شده باید از منوی کشویی “Picture Quality”، به انتخاب کیفیت مدنظر خود بپردازید. در ادامه می‌توانید در مورد حذف نواحی قبلا برش داده شده تصاویر نیز تصمیم بگیرید. همچنین باید مشخص کنید که آیا می‌خواهید فشرده‌سازی را به تمامی تصاویر موجود در آن سند اعمال کنید (گزینه اول)، یا اینکه فقط قصد تغییر موارد انتخاب شده را دارید (گزینه دوم)؟ پس از نهایی کردن تصمیمات خود، باید بر روی “OK” کلیک کنید.

در نهایت تصاویر موردنظر شما، فشرده‌سازی خواهند شد.
راستی، اگر علاقه‌مند بودید، می‌توانید آموزش فعال کردن پیش‌بینی متن و طراحی کارت ویزیت با استفاده از مایکروسافت ورد را نیز مطالعه کنید.
نوشته فشرده‌سازی تصاویر در مایکروسافت ورد ویندوز و مک با تنها چند کلیک! اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

گاهی اوقات کامنت‌های اینستاگرام زیاد از حد شلوغ به نظر می‌رسند. پین کردن کامنت‌ها در این شبکه اجتماعی می‌تواند این موضوع را تا حدودی بهبود بخشد. با ما همراه باشید تا شیوه انجام این کار را در اندروید و آیفون به شما نشان دهیم.
شیوه پین کردن کامنت‌ها در اینستاگرام آیفون انجام این کار در گوشی‌های آیفون بسیار آسان است. ابتدا باید اپلیکیشن اینستاگرام خود را اجرا کرده و سپس به یکی از پست‌های خود مراجعه کنید (عمل پین کردن را تنها می‌توانید در پست‌های خودتان انجام دهید). در اینجا باید کلید “Comments” را لمس کنید.

در اینجا می‌توانید تمامی کامنت‌های پست موردنظر خود را مشاهده کنید. باید بر روی کامنتی که قصد پین کردن آن را دارید، به سمت چپ سوایپ کنید (انگشت خود را به سمت چپ بکشید).

در ادامه چندین گزینه برای شما ظاهر می‌شوند. یکی از این گزینه‌ها، آیکون “سنجاق ته‌گرد” است که در سمت چپ قرار داده شده است. آن را لمس کنید تا بتوانید کامنت مدنظر خود را پین کنید.

می‌بینید که به‌سرعت کامنت موردنظر در بالای لیست اظهارنظرها قرار می‎گیرد. شما می‌توانید این کار را برای حداکثر سه کامنت انجام دهید.

لغو پین کردن (آنپین) نیز به‌سادگی انجام می‌پذیرد. بر روی کامنت پین شده به سمت چپ سوایپ کرده و سپس مجددا آیکون “سنجاق ته‌گرد” را لمس کنید.

در منوی ظاهر شده باید گزینه “Unpin” را انتخاب کنید تا بتوانید اظهارنظر پین شده خود را از این حالت خارج کنید.

پین کردن اظهارنظرها در اینستاگرام اندروید فرایند مدیریت و پین کردن کامنت‌های اینستاگرام اندروید کمی متفاوت‌تر است. اپلیکیشن اندرویدی این شبکه اجتماعی جهت ویرایش اظهارنظرها از مکانیسم لمس و نگه داشتن بهره می‌برد.
اپلیکیشن اینستاگرام را بر روی گوشی اندرویدی خود نصب کرده و سپس در پایین یکی از پست‌های خودتان، کلید “Comments” را لمس کنید.

در اینجا باید کامنت موردنظر خود (جهت پین کردن) را لمس کرده و نگه دارید.

در ادامه می‌بینید که گزینه‌های کامنت در نوار ابزار بالایی ظاهر می‌شوند. در اینجا با انتخاب آیکون “سنجاق ته‌گرد” می‌توانید کامنت موردنظر خود را پین کنید.

حال می‌بینید که کامنت موردنظر، پین شده است. شما می‌توانید این کار را بر روی حداکثر سه کامنت انجام دهید.

جهت لغو پین کردن یک اظهارنظر نیز باید مجددا انگشت خود را بر روی آن نگه داشته و سپس در نوار ابزار، آیکون “سنجاق ته‌گرد” را انتخاب کنید. در ادامه و در منوی ظاهر شده نیز باید گزینه “Unpin” را برگزینید.

راستی، اگر قصد دارید که حساب اینستاگرام خود را به‌صورت موقت غیرفعال کنید، آنگاه مطالعه این مطلب خالی از لطف نخواهد بود.
نوشته پین کردن کامنت‌ها در اینستاگرام اندروید و آیفون چگونه انجام می‌شود؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

شاید برای شما نیز پیش آمده باشد که بخواهید به ایجاد یک یادداشت فوری در گوشی آیفون خود بپردازید. در این مقاله قصد داریم تا راه‌های انجام این کار را به شما معرفی کنیم. با استفاده از ۴ روش زیر، می‌توانید بدون استفاده از اپلیکیشن Notes، سریعا یادداشت‌برداری خود را آغاز کنید.
یادداشت‌برداری با استفاده از یک ویجت با استفاده از ویجتی که به صفحه Today View آیفون خود اضافه می‌کنید، می‌توانید سریعا به یادداشت‌برداری بپردازید. جهت افزودن ویجت Notes، باید در اولین برگه صفحه اصلی گوشی خود، به سمت راست سوایپ کرده و بدین ترتیب وارد صفحه Today View شوید. در پایین این صفحه باید کلید “Edit” را لمس کنید. در ادامه باید در لیست ویجت‌ها، “Notes” را پیدا کرده و سپس با لمس کردن آن، این ویجت را اضافه کنید.
هنگامی‌که مشغول ویرایش ویجت‌های خود هستید، می‌توانید ویجت Notes را به بالای لیست Today View خود انتقال داده تا بدین ترتیب سریع‌تر به آن دسترسی پیدا کنید. در هنگام فعال بودن ویجت Notes، می‌توانید آن را لمس کنید تا گسترش یابد. سپس باید کلید “Compose” را لمس کنید (ظاهری شبیه به یک کاغذ به همراه یک قلم بر روی آن دارد) تا بتوانید به ایجاد یادداشتی جدید اقدام کنید.

ایجاد یادداشت با استفاده از سیری سیری یکی دیگر از راه‌های ایجاد یادداشت فوری در آیفون است. با نگه داشتن کلید کناری (و یا کلید Home در دستگاه‌های قدیمی‌تر) و یا با ادای عبارت “Hey Siri”، می‌توانید این دستیار صوتی را فعال کنید. سپس باید عبارت “Take a note” را به زبان بیاورید. در ادامه سیری از شما می‌خواهد که یادداشت‌های مدنظر خود را به زبان بیاورید. بدین ترتیب، هر آنچه را که می‌خواهید با صدای بلند به زبان آورده، تا به‌صورت یک یادداشت جدید در اپلیکیشن Notes اضافه شود.

افزودن یادداشت با استفاده از کلید Share در برخی از اپلیکیشن‌ها نیز می‌توانید به‌سادگی با استفاده از کلید “Share”، به افزودن یادداشت‌ها اقدام کنید (کلید Share شبیه به یک مربع بوده که یک پیکان رو به بالا در آن قرار دارد).
به‌عنوان مثال، اگر با استفاده از مرورگر سافاری در حال وب‌گردی بوده و می‌خواهید که یادداشتی را بر اساس وب‌سایت مورد بازدید خود، ایجاد کنید، آنگاه فقط کافی است که کلید “Share” را لمس کنید. در ادامه باید در لیست اپلیکیشن‌ها، به دنبال آیکون “Notes” گشته و سپس آن را انتخاب کنید. بدین ترتیب این امکان به شما داده می‌شود که پیش از ذخیره یک لینک اینترنتی، یادداشت‌هایی را به آن اضافه کنید.
اگر در آینده این یادداشت را در اپلیکیشن Notes بخوانید، آنگاه لینکی بزرگ را نیز در آن مشاهده خواهید کرد. اگر این لینک را لمس کنید، آنگاه مرورگر سافاری باز شده و سریعا به آن وب‌سایت منتقل خواهید شد.

یادداشت‌برداری با استفاده از Control Center افزودن میانبر اپلیکیشن Notes به Control Center نیز یکی دیگر از راه‌های ایجاد یادداشت فوری در گوشی‌های آیفون است. بدین ترتیب در هر جا که باشید، تنها با یک حرکت انگشت می‌توانید به یادداشت‌برداری بپردازید.
جهت افزودن این میانبر، باید اپلیکیشن تنظیمات را اجرا کرده و سپس به “Control Center > Customize Controls” بروید. در ادامه باید میانبر “Notes” را پیدا کرده و سپس آن را به لیست “Include” بخش Control Center خود بیفزایید. دفعه بعد که Control Center را اجرا کردید، باید آیکون “کاغذ به همراه مداد” را لمس کنید تا مستقیما به اپلیکیشن Notes، رهنمون شوید.

یادداشت‌برداری با استفاده از Apple Pencil (فقط در آیپد) اگر از یک Apple Pencil برخوردار بوده و همچنین آیپد شما نیز از این ابزار پشتیبانی می‌کند، آنگاه می‌توانید با استفاده از این قلم مخصوص، صفحه قفل آیپد خود را لمس کرده و سپس یادداشت‌برداری را آغاز کنید. جهت پیکربندی این ویژگی‌‌، باید اپلیکیشن تنظیمات را باز کرده و سپس به “Notes > Access Notes from Lock Screen” رفته و در ادامه یکی از گزینه‌ها را انتخاب کنید. اگر این قابلیت فعال باشد، آنگاه تمامی یادداشت‌های شما در صفحه قفل، به‌صورت خودکار در اپلیکیشن Notes ذخیره خواهند شد.

نوشته راه‌های ایجاد یادداشت فوری در آیفون و آیپد کدامند؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

گوشی‌های هوشمند امروزی می‌توانند کارهای زیادی را انجام دهند، اما با این اوصاف مردم همچنان به خرید گوشی‌های ساده می‌پردازند. به نظر شما دلایل انجام این کار کدامند؟ با آی‌تی‌رسان همراه باشید تا پاسخ این پرسش را پیدا کنیم.
امروزه گوشی‌های هوشمند می‌توانند بازی‌های سه‌بعدی با گرافیک بالا را اجرا کرده، به اطلاعات گوناگون دسترسی پیدا کنند و حتی تصاویر نزدیک به دوربین‌های DSLR را نیز به ثبت برسانند. البته موارد ذکر شده، در حال حاضر به امری بدیهی تبدیل شده‌اند. گوشی‌های ساده شرکت نوکیا که سال‌ها پیش طراحی شده‌اند، هنوز هم تولید شده و مورد استفاده قرار می‌گیرند. اما سؤال اینجاست که دلایل خرید این دستگاه‌ها مخصوصا در سالی همانند ۲۰۲۰ چه بوده و چرا مردم چنین کاری را انجام می‌دهند؟
تاریخچه‌ای مختصر از گوشی‌های ساده
در دهه ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ میلادی، صنعت موبایل به دو جبهه تقسیم شده بود: گوشی‌ها و سایرین. جبهه اولی قرار بود که مردم را خوشحال کند، اما در این امر چندان موفق نبود. گوشی‌های اولیه می‌توانستند به برقراری تماس و ارسال پیامک بپردازند. در این زمینه می‌توان به دستگاه‌های نمادینی همچون نوکیا ۳۳۱۰ و موتورولا StarTAC اشاره کرد.
با گذر زمان، پروتکل کاربردی بی‌سیم (WAP) نیز وارد جریان شد و بدین ترتیب مردم می‌توانستند به ارسال پیام‌های تصویری (عکس و ویدیو) پرداخته و همچنین وب‌گردی ساده‌ای را نیز تجربه کنند. هزینه‌های بالای داده و همچنین کیفیت نسبتا ضعیف باعث شد تا تقاضای چندانی برای این قابلیت‌ها به وجود نیاید. در نتیجه اکثر مردم همچنان از گوشی‌های خود جهت ارتباطات ساده استفاده می‌کردند.
اگر به گذشته بازگردیم، می‌بینیم که جبهه “سایرین” جالب‌تر به نظر می‌رسد. سربازان این جبهه دستگاه‌هایی شبیه به لپ‌تاپ‌های جیبی بودند. از این گجت‌ها می‌توان به Psion Series 5 ،Nokia Communicator و BlackBerry اشاره کرد. در ادامه ابزارهایی با نمایشگر لمسی روی کار آمدند که به گوشی‌های هوشمند امروزی نیز شباهت‌های زیادی داشتند. PDAهایی که از سیم‌کارت پشتیبانی می‌کردند، در این رده قرار می‌گرفتند. از جمله این دستگاه‌ها می‌توان به محصولات شرکت‌های HP و Palm اشاره کرد.
با ادامه یافتن دهه ۲۰۰۰ میلادی، گوشی‌های ساده به ویژگی‌های دست یافتند که تا پیش از آن در اختیار برادران محبوب و البته گران‌تر آن‌ها بود. دستگاه‌هایی همانند LG Renoir (محصول سال ۲۰۰۸) توانستند که صفحه‌کلید T9 را در قالب یک نمایشگر لمسی نه‌چندان خوشایند، قرار دهند.
در بریتانیا، شبکه محلی Three یک مدل گوشی را به بازار عرضه کرد که می‌توانست به‌صورت سرخود، به برقراری تماس‌های اسکایپ بپردازد. در همین حال، Motorola Rokr نیز قابلیت بخش فایل‌های MP3 را ارائه کرد. این موضع بدین معنا بود که قابلیت‌های یک گوشی سیم‌کارتی با ویژگی‌های یک آیپاد ترکیب شده‌اند.

البته بازیگران عجیبی همانند Nokia N-Gage و LG enV نیز در این صحنه حضور داشتند. آن دوران، زمانی هیجان‌انگیز بود، زیرا دستگاه‌های بسیار متفاوتی در بازار حضور داشتند. اما معلوم بود که این اوضاع دوام چندانی نخواهد داشت. تا پایان دهه ۲۰۰۰ میلادی، بازار گوشی‌های هوشمند رشد خوبی را تجربه کرده بود. این موضوع بدین دلیل بود که این دستگاه‌ها ارزان بوده و همچنین شرکت‌ها نیز توانسته بودند که ادراک عمومی را نسبت به این گجت‌ها، تغییر دهند.
BlackBerry یکی از بهترین نمونه‌ها در این زمینه است. گوشی‌های مجهز به صفحه‌کلید QWERTY این شرکت توانستند به لطف مدل‌های اقتصادی همانند BlackBerry Curve، از ادارات خارج شده و به سمت خیابان‌ها رهسپار شوند. در همین حال نیز اولین آیفون در سال ۲۰۰۷ عرضه شد و اولین گوشی اندرویدی (HTC Dream) نیز یک سال پس از آن، در قفسه فروشگاه‌ها قرار گرفت.
در این بین، هزینه استفاده از داده‌های اینترنت نیز کاهش یافت و اپراتورهای مخابراتی بسته‌های سخاوتمندانه‌تری را ارائه می‌دادند. در همین زمان بود که بسیاری از مردم با موج خرید گوشی‌های هوشمند همراه شده و در نتیجه تا نیمه سال ۲۰۱۳ میلادی، فروش گوشی‌های هوشمند از فروش گوشی‌های ساده پیشی گرفت.
گوشی‌های ساده در سال ۲۰۲۰ نمی‌توانیم بگوییم که گوشی‌های ساده به کلی ناپدید شده‌اند. چنین دستگاه‌هایی نه‌تنها همچنان وجود دارند، بلکه به تکامل خود نیز ادامه می‌دهند. این گوشی‌ها به‌طرز چشمگیری در مناطقی همانند جنوب صحرای آفریقا محبوب هستند؛ یعنی جایی که حتی ارزان‌ترین گوشی‌های اندرویدی نیز برای بسیاری دست نیافتنی به حساب می‌آیند.
در نیمه سال ۲۰۱۹، گوشی‌های ساده نزدیک به ۵۸٫۳ درصد سهم بازار را به خود اختصاص داده بودند، اما این رقم در حال کاهش است. همچنین لازم به ذکر است که بگوییم، اقتصاد دیجیتالی عظیمی حول این دستگاه‌های ساده شکل گرفته است.
بهترین مثال در این زمینه، مربوط به M-Pesa است. M-Pesa را می‌توان جواب آفریقایی‌ها به Venmo دانست. این شرکت در سال ۲۰۰۵ توسط Vodafone و Safaricom تأسیس شد. این سرویس به مشتریان کشورهایی همانند کنیا و تانزانیا این امکان را می‌دهد که از طریق پیامک به نقل و انتقال پول بپردازند.

در جهان غرب، گوشی‌های ساده کارکرد و جایگاهی متفاوت‌تر دارند. در کشورهای غربی، این دستگاه‌ها بیشتر برای کسانی مناسب هستند که رابطه خوبی با فناوری ندارند. One vendor و Doro با گوشی‌های ساده که دارای کلیدهای بزرگ و هندزفری‌هایی با صدای بلند هستند، در این بازار فعالیت دارند. Alcatel Go Flip 3 نیز نقشی مشابه را بازی می‌کند، هرچند که صراحت دو بازیگر قبلی را ندارد.
البته عنصر نوستالژی نیز در این بین بی‌تأثیر نیست. بسیاری از گوشی‌های ساده امروزی، در واقع نسخه‌های بازسازی شده مدل‌های قدیمی‌تر خود هستند. در این زمینه، نوکیا بهترین مثال است. این شرکت، مدل بازسازی شده گوشی‌های ۳۳۱۰، ۸۱۱۰ و ۵۳۱۰ را روانه بازارها کرده است. این دستگاه‌ها همان گوشی‌های ساده هستند، اما از نمایشگر رنگی، پخش موسیقی و دوربینی ساده بهره می‌برند.
ظاهرا یکی از دلایل خرید گوشی‌های ساده در سالی همانند ۲۰۲۰ این است که این دستگاه‌ها یادآور خاطرات قدیمی هستند. به‌علاوه، این گوشی‌ها را می‌توان به‌عنوان گوشی زاپاس نیز در نظر گرفت. این دستگاه‌ها در محیط‌هایی همانند فستیوال‌ها که امکان آسیب‌ دیدن گوشی‌ها وجود دارد نیز قابل استفاده هستند.
نه هوشمند و نه ساده!
صنعت گوشی‌های هوشمند و بسیاری از مسائل اطراف ما، خاصیت دودویی ندارند. اصطلاحی میانی نیز در این بین وجود دارد (در صنعت گوشی‌ها) که متعلق به دستگاه‌های مجهز به KaiOS است. این گوشی‌ها معمولا ظاهری شبیه به گوشی‌های ساده داشته و از نمایشگرهای مربعی و صفجه‌کلید فیزیکی T9 برخوردار هستند. البته برخی از ویژگی‌های گوشی‌های هوشمند نیز در این دستگاه‌ها یافت می‌شوند که از جمله آن‌ها می‌توان به فروشگاه اپلیکیشن، دستیار صوتی، مرورگر وب، دریافت به‌روزرسانی اینترنتی و استریم ویدیو اشاره کرد.
سیستم‌عامل‌هایی همانند KaiOS می‌توانند بر روی طیف وسیعی از سخت‌افزارهای ضعیف اجرا شوند. گوشی‌های ۲۰ دلاری MTN Smart از جمله این دستگاه‌ها هستند. KaiOS در ابتدا کار خود را به‌عنوان Firefox OS آغاز کرد. این سیستم‌عامل در واقع تلاش شرکت موزیلا جهت رقابت با اندروید و iOS بود. مزیت رقابتی این سیستم‌عامل این بود که می‌توانست بر روی ضعیف‌ترین سخت‌افزارها نیز اجرا شود. این یک پروژه کوتاه‌مدت برای موزیلا بود و در واقع در اوایل سال ۲۰۱۷ متوقف شد و دلیل این کار نیز، جذابیت‌های کم این سیستم‌عامل عنوان شد.
اما این پایان ماجرا نبود. جامعه توسعه‌دهندگان سریعا کدهای منبع این سیستم‌عامل را به پروژه‌ای به نام B2G OS یا همان Boot 2 Gecko منتقل کرد. در ادامه این پروژه به KaiOS تغییر نام داد. در مه ۲۰۱۹، KaiOS بر روی ۱۰۰ میلیون دستگاه نصب شده بود. طبیعتا این عدد در حال حاضر بیشتر نیز شده است، مخصوصا با توجه به اینکه هزینه دسترسی به موبایل در کشورهایی همانند هند، کاهش یافته است. در ادامه، KaiOS به‌سرعت در بین توسعه‌دهندگان محبوب شد و از هواداران آن نیز می‌توان به فیسبوک و گوگل اشاره کرد.
آینده گوشی‌های ساده پیش‌بینی‌های بلندمدت، آینده خوبی را برای گوشی‌های ساده تصور نمی‌کنند. تلاش‌هایی همانند KaiOS به مرور زمان قوت بیشتری گرفته و در نتیجه بازار گوشی‌های ساده را محدودتر می‎کنند. البته عوامل دیگری نیز در این ماجرا دخیل هستند که از جمله آن‌ها می‌توان به Android Go اشاره کرد. Android Go پروژه شرکت گوگل بوده و هدف از آن نیز این است که از این سیستم‌عامل در دستگاه‌های ارزان‌تر و ضعیف‌تر استفاده شود. البته شرکت‌هایی که گوشی‌های ساده را تولید می‌کنند، همچنان سعی خواهند کرد که تولیدات خود را پابرجا نگه دارند که جهت نیل به این هدف نیز باید دلایل خرید گوشی‌های ساده را افزایش دهند.
نوشته دلایل خرید گوشی‌های ساده کدامند و چرا این دستگاه‌ها هنوز هم طرفداران خود را دارند؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

این روزها سیری چیزی بیش از یک دستیار صوتی موجود در دستگاه‌های شرکت اپل است. در این مقاله به شیوه استفاده از این هوش مصنوعی در رایانه‌های مک خواهیم پرداخت. حال که این دستیار هم بر روی MacOS و هم بر روی iOS در دسترس قرار داد، پس کارهای بیشتری را می‌توانید با آن انجام دهید. حتی اکنون سیری می‌تواند زبان طبیعی را نیز درک کند.
در این مطلب سعی می‌کنیم تا شیوه استفاده از سیری در مک را برای شما توضیح دهیم. این موضوع شامل راه‌اندازی اولیه آن و همچنین بهترین راه‌کارهای بهره‌برداری از این دستیار صوتی می‌شود. اگر هم در مورد سایر کاربردهای سیری کنجکاو بودید، آنگاه می‌توانید عبارت “?What can you do” را به زبان آورده و یا اینکه از این مطلب نیز کمک بگیرید.
شیوه راه‌اندازی سیری بر روی مک گام اول: System Preferences سیری را باز کنید
تمامی تنظیمات سیری در System Preferences قرار داده شده‌اند. بر روی آیکون اپل در گوشه بالا سمت چپ کلیک کرده و سپس “System Preferences” را برگزینید. پس از ظاهر شدن پنجره موردنظر، باید بر روی “Siri” کلیک کنید تا بتوانید تنظیمات آن را دستکاری کنید.
گام دوم: یک میانبر صفحه‌کلید تخصیص دهید
اگر مک‌بوک پروی مجهز به تاچ بار و یا مک‌بوک ایر ۲۰۱۸ داشته باشید، آنگاه دستگاه شما به کلید سیری نیز مجهز خواهد بود و در نتیجه می‌توانید سریعا دستیار صوتی اپل را احضار کنید. اما اگر مک شما از این کلید میانبر برخوردار نباشد، آنگاه باید خودتان یک میانبر را به آن اختصاص دهید.
در حالت پیش‌فرض، باید کلیدهای ترکیبی “Cmd+Space” را نگه دارید تا بتوانید سیری را اجرا کنید. البته اپل دو گزینه آماده دیگر را نیز در اختیار شما قرار می‌دهد: نگه داشتن “Option+Space” و یا فشار دادن “Fn+Space”. البته می‌توانید این گزینه‌‎ها را نیز باب میل خود تغییر دهید (البته باید ترکیبی از دو کلید را برگزینید).
می‌توانید میانبرهای صفحه‌کلید سیری را غیرفعال کرده و به‌جای آن‌ها از کلید سیری در Dock و یا نوار منو استفاده کنید. البته راه‌کار بهتری نیز در این زمینه وجود دارد و آن، به زبان آوردن عبارت “Hey Siri” است. برخی از مدل‌های قدیمی‌تر و همچنین تمامی مدل‌های iMac، از کمک پردازنده T2 که باعث می‌شود تا رایانه شما همیشه به عبارت “Hey Siri” گوش فرا دهد، بهره نمی‌برند.
گام سوم: نوع صدا و زبان سیری را انتخاب کنید
نوع صدا و زبان پیش‌فرض این دستیار صوتی، بر اساس تنظیمات هنگام راه‌اندازی مک شما مشخص می‌شوند. اگر قصد تغییر این گزینه‌ها را دارید، آنگاه باید در بخش System Preferences سیری و در زیر قسمت میانبرهای صفحه‌کلید، از گزینه‌های کشویی استفاده کنید.
بسته به زبان انتخابی شما، شاید بتوانید از میان لهجه‌های مختلف نیز به انتخاب پرداخته و علاوه بر این‌ها نیز می‌توانید صدای مذکر یا مؤنت را برگزینید.
گام چهارم: به سیری دستورات متنی بدهید
در ادامه آموزش شیوه راه‌اندازی و استفاده از سیری در مک، به وارد کردن دستورات متنی می‌رسیم. در حالت پیش‌فرض، این دستیار صوتی به صدای شما گوش فرا می‌دهد. اگر هم می‌خواهید که دستورات خود را تایپ کنید، آنگاه امکان انجام این کار را نیز خواهید داشت. “System Preferences” را باز کرده و سپس بر روی “Accessibility” کلیک کنید. به پایین ستون سمت چپ رفته و سپس “Siri” را برگزینید. در صفحه ظاهر شده باید بر روی گزینه “Enable Type to Siri” کلیک کنید.
انتخاب گزینه بالا باعث خواهد شد تا صحبت کردن با سیری غیرفعال شود. اما به خاطر داشته باشید که اگر یک هدست را به مک خود متصل کرده و سپس سیری را فعال کنید، آنگاه این دستیار صوتی به صدای شما گوش خواهد داد.
بهترین راه‌های استفاده از سیری در مک فایل‌های خود را با استفاده از سیری پیدا کنید
ردیابی تمامی فایل‌های شما می‌تواند تاحدودی مشکل باشد. خوشبختان سیری در این زمینه می‌تواند به شما یاری برساند. به‌عنوان مثال، فقط کافی است که به سیری بگویید: “Search for PDF documents”.
البته سیری می‌تواند چیزی فراتر از جست‌و‌جوهای ساده را نیز به انجام برساند. دستیار صوتی اپل می‌تواند شرایط و وضعیت‌های مختلف را بفهمد. مثلا با استفاده از دستور “Show me all files I opened this week” می‌توانید تمامی فایل‌هایی را که در هفته جاری باز کرده‌اید، مشاهده کنید. البته می‌توانید نتایج را نیز تعدیل کنید. مثلا پس از بارگذاری نتایج اولیه می‌توانید با استفاده از دستور “… Only the ones titled“، فیلتر مدنظر خود را بر نتایج ظاهر شده، اعمال کنید.
کشیدن و رها کردن نتایج سیری
کاربران سیری می‌توانند به‌راحتی نوع خاصی از فایل‌ها را در نتایج سیری گرفته و سپس آن‌ها را به اسنادی دیگر اضافه کنند. بیایید فرض کنیم که یک هفته در تعطیلات بوده‌اید و اکنون قصد دارید تا برخی از تصاویر ضبط شده خود را به دوستانتان نشان دهید. جهت انجام این کار می‌توانید نوشتن ایمیل جدیدی را آغاز کرده و سپس به سیری بگویید: “Show me my photos from the last week.” پس از اینکه نتایج بارگذاری شدند، آنگاه می‌توانید آن‌ها را کشیده و مستقیما در ایمیل خود رها کنید.
نتایج سیری را به Notification Center خود اضافه کنید
سیستم‌عامل MacOS به شما این امکان را می‌دهد که برخی از جست‌و‌جوهای سیری را در Notification Center مک خود، پین کنید. به‌عنوان نمونه، عبارت “Search the web for images of beaches in Hawaii” را به زبان بیاورید. در بالا سمت راست نتایج، یک علامت “+” وجود دارد. با کلیک بر روی این علامت، نتیجه موردنظر در Notification Center پین خواهد شد.
قضیه به همین جا ختم نمی‌شود. این نتایج به‌صورت پویا به‌روزرسانی می‌شوند. مثلا اگر بخواهید قیمت روزانه سهام یک شرکت را پیگیری کنید، آنگاه باید قیمت آن را در Notification Center مک خود پین کرده تا سیری همیشه جدیدترین تغییرات را در اختیار شما قرار دهد.
دستگاه‌های خود را پیدا کنید
اگر مثلا گوشی آیفون خود را گم کرده باشید، آنگاه می‌توانید به سیری بگویید که آن را برای شما پیدا کند. تا زمانی که دستگاه موردنظر در اپل آیدی شما ثبت شده باشد، می‌توانید با به زبان آوردن عباراتی مانند “Find my iPhone”، به سیری بگویید که آن را برای شما پیدا کند.
اپلیکیشن‌ها را به‌سرعت اجرا کنید
اگر می‌خواهید که به‌سرعت اپلیکیشنی را باز کنید، می‌توانید سیری را اجرا کرده و سپس بگویید: “Launch Photos” و یا هر اپلیکیشن دیگری. این قابلیت بیشتر زمانی به کار می‌آید که اپلیکیشنی را در Dock پین نکرده و همچنین نخواهید که در پوشه Applications نیز به دنبال آن بگردید.
پیام بفرستید
همان‌طور که پیش‌تر اشاره کردیم، یکی از بهترین ویژگی‌های سیری این است که می‌تواند زبان طبیعی را بفهمد. این موضوع بدین معنا است که گاهی اوقات حتی لازم نیست که به این دستیار بگویید که می‌خواهید از کدام اپلیکیشن استفاده کنید. یکی از کاربردهای این قابلیت، مربوط به پیام‌رسانی است. به‌عنوان مثال، می‌تواند بگویید: “Tell … I’m on my way”. در ادامه سیری از اپلیکیشن Messages استفاده کرده و پیامی با محتوای “I’m on my way” را به شخص موردنظر (قرار داده شده در نقطه‌چین) ارسال می‌کند.
به نتایج دسترسی پیدا کنید
آیا می‌خواهید از عملکرد تیم محبوب خود در فلان بازی مطلع شوید؟ سیری در این زمینه نیز کاربرد دارد. به‌عنوان مثال از دستیار صوتی اپل بپرسید: “?Did Manchester United F.C win”، تا در جریان نتیجه بازی تیم منچستر یونایتد قرار بگیرید.
البته می‌توانید نتایج وسیع‌تری را نیز به دست آورید. مثلا بگویید: “Show me the Primier League standings” و یا “?What are the next La Liga fixtures” تا بتوانید به ترتیب “جدول رده‌بندی لیگ برتر فوتبال باشگاهی انگلستان” و یا “جدول زمان‌بندی بازی‌های لالیگای بعدی” را مشاهده کنید.
نوشته چگونه به استفاده از سیری در مک بپردازیم و این کار چه مزیت‌هایی برای کاربران دارد؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

تلگرام را می‌توان یکی از بزرگ‌ترین و محبوب‌ترین شبکه‌های اجتماعی در ایران دانست.
اما از سال ۹۶، به دستور دولت این شبکه اجتماعی محبوب در ایران فیلتر شد.
از زمان فیلتر شدن تلگرام اصلی در ایران، نسخه‌های مشابه این اپلیکیشن از جمله موبوگرام، هات‌گرام و…. که خدمات بسیار بیش‌تری نسبت به تلگرام اصلی ارائه می‌دادند و البته فیلتر هم نبودند، بین کاربران رواج پیدا کردند.
از جمله خدمات اپ‌های مشابه، تقسیم بندی چت‌ها، گروه‌ها و کانال‌ها بود. که به‌صورت مجزا از هم تقسیم بندی شده بودند.
و بسیاری از کاربران این ویژگی را دوست داشتند و بسیاری، حتی دیگر حاضر به استفاده دوباره ز تلگرام اصلی نبودند!
اما این اپلیکیشن‌ها به‌صورت آماده به کانال‌ها، گروه‌ها و.. تقسیم‌بندی شده بود و امکان ویرایش آن وجود نداشت.
اما اگر دوست دارید در تلگرام اصلی، پوشه‌هایی با نام دلخواه، اطلاعات ترکیبی و به تعداد دلخواه ایجاد کنید، با آی‌تی‌رسان تا آخر این آموزش همراه باشید.

شما می‌توانید با این روش، پوشه‌های نامحدود ایجاد و حتی اطلاعات تکراری را در پوشه‌ها انتقال دهید.
توجه داشه باشید، در هر پوشه می‌توانید چت، کانال، گروه و ربات‌ها را باهم به پوشه انتقال دهید.
چگونه در تلگرام پوشه ایجاد کنیم؟ تلگرام خود را به آخرین نسخه، به‌روزرسانی کنید.
ویژگی‌های جدید نسخه به‌روزرسانی شده تلگرام. ۱- نرم‌افزار تلگرام را باز کنید. ۲- از منو، برروی setting کلیک کنید.
۳- پس از ورود به setting، برروی گزینه Folders کلیک کنید.
صفحه ایجاد پوشه باز خواهد شد.
در ابتدای صفحه، تلگرام به‌صورت پیش‌فرض برای ایجاد پوشه، پیشنهاداتی را به شما می‌دهد.
برای مثال در ابتدای صفحه گزینه unread، پوشه پیام‌های خوانده نشده را به شما پیشنهاد می‌دهد که با کلیک برروی Add این پوشه ایجاد خواهد شد.
۴- برروی create new folder کلیک کنید.
نام پوشه موردنظر خود را در قسمت Folder name وارد کنید.
۵- برای انتخاب کانال‌ها و گروه‌ها، برروی گزینه Add Chats کلیک کنید.
همانظور که می‌بینید، در ابتدای صفحه، تلگرام به‌صورت آماده کانال‌ها، گروه‌ها، مخاطبین، ربات‌ها و مخاطب‌های ناشناس را برای شما آماده کرده است.
با کلیک برروی هریک، تقسیم‌بندی ایجاد شده و اطلاعات مربوط به آن در پوشه انتقال پیدا خواهند کرد.
اما اگر می‌خواهید در پوشه اطلاعات ترکیبی از کانال‌ها، گروه‌ها و… را داشته باشید، در پایین پیشنهادات تلگرام، تمام کانال‌ها، گروه‌ها، چت‌ها و… نمایش داده شده‌اند.
هر کدام را به دلخواه انتخاب و برروی تیک آبی در پایین صفحه کلیک کنید.
۶- همانطور که می‌بینید، پوشه جدید شما ایجاد و همه اطلاعاتی که انتخاب کرده بودید، منتقل شده‌اند.
می‌توانید دوباره با طی این مراحل پوشه جدید دیگری با اطلاعات جدید و یا تکراری ایجاد کنید.
نوشته چگونه در تلگرام پوشه ایجاد کنیم؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

ویندوز ۱۰ مانند آیفون و اندروید به پیشنهاد و اریه پیش‌بینی متن می‌پردازد. مایکروسافت به این کار “text suggestions” یا پیشنهاد متن می‌گوید.
پیشنهاد متن بخشی از کیبورد لمسی ویندوز ۱۰ است که می‌تواند برای کیبوردهای سخت‌افزاری نیز فعال شود. پیشنهادات در حین تایپ به‌طور شناور بالای نوشته، ظاهر می‌شوند.
تنظیمات در اپ Settings ویندوز ۱۰ در دسترس است. برای اجرای آن کلیدهای Windows+I را بفشرید و یا منوی استارت را باز نمایید و بر روی آیکون چرخ‌دنده کلیک کنید.
در پنجره تنظیمات بر روی آیکون “Devices” کلیک کنید.
از نوار کناری، “Typing” را انتخاب نمایید. در بخش “Hardware keyboard” گزینه “Show text suggestions as I type” را فعال کنید.
همان‌طور که اپ تنظیمات نشان می‌دهد پیشنهاد متن در کیبوردهای سخت‌افزاری برای بعضی از زبان‌ها پشتیبانی نمی‌شود (“text suggestions for the hardware keyboard aren’t available in some languages”).
متاسفانه مایکروسافت به صورت رسمی فهرستی از زبان‌هایی که پشتیبانی می‌شوند را ارایه نکرده است.
اگر تمایل دارید که ویندوز ۱۰ به‌طور خودکار غلط‌های تایپی شما را تصحیح کند، گزینه “Autocorrect misspelled words I type” را فعال نمایید.
در نهایت اگر متناوبا با زبان‌های مختلف تایپ می‌کنید، از زیر قسمت “Multilingual text suggestions” گزینه “Show text suggestions based on the recognized languages you’re typing in” را فعال نمایید. با این کار، ویندوز ۱۰ به‌صورت خودکار زبان تایپ‌شده شما را تشخیص می‌دهد و بنابر آن به پیشنهاد متن می‌پردازد.
حال هنگام تایپ کردن با کیبورد فیزیکی، متن پیشنهاد شده در یک پاپ‌آپ شناور در بالای کلمات تایپ‌شده ظاهر خواهند شد. این ویژگی در بیشتر اپ‌های آفیس مانند مایکروسافت ورد و نیز مرورگرهای وب مانند گوگل کروم و حتی اپ نوت کار می‌کند.
دو راه برای انتخاب کلمات پیشنهاد‌شده وجود دارد. شما با فشردن دکمه ناوبری بالا می‌توانید وارد حالت انتخاب کلمه شده، با کلیدهای چپ و راست بین پیشنهادات جابجا شده و در نهایت با فشردن دکمه اینتر یا اسپیس لغت مدنظر را انتخاب نمایید. همچنین می‌توانید به کمک نشانگر ماوس به‌سادگی لغت دلخواه را انتخاب کنید.
این ویژگی در آپدیت آوریل ۲۰۱۸ ویندوز ۱۰ یا همان ورژن ۱۸۰۳ به ویندوز ۱۰ اضافه گردید. این ویژگی توسط EnableHwkbTextPrediction” DWORD value “ در زیردسته HKEY_CURRENT_USERSoftwareMicrosoftInputSettings در ویندوز رجیستری کنترل می‌شود. اگر این مقدار به ۱ تغییر کند، پیشنهاد متن فعال و درصورتی‌که به ۰ تغییر کند، پیشنهاد متن غیرفعال می‌شود.
نوشته چگونه در ویندوز ۱۰ پیش‌بینی متن را برای یک کیبورد سخت‌افزاری فعال کنیم؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

تهیه غذا در طول تاریخ، یکی از دغدغه‌های مهم بشریت بوده است. در این مطلب می‌خواهیم که به مبحث جدید چاپگرهای سه‌بعدی غذا پرداخته و تأثیر این فناوری را بر روی صنعت کشاورزی و تهیه غذا مورد بحث قرار دهیم.
کشاورزی در قرن گذشته، فراز و نشیب‌های زیادی را تجربه کرده است، اکنون ما بیش از هر زمان دیگری به تولید غذا می‌پردازیم، اما مدل فعلی انجام این کار، پایدار نبوده و با توجه به اینکه جمعیت جهان در حال ۸ میلیارد نفری شدن بوده، پس جوامع بشری نیاز دارند تا تغییری اساسی را در فرایند تولید غذا اعمال کنند. خوشبختانه همیشه در چنین زمینه‌هایی، فناوری توانسته که راه‌گشا باشد.
چاپگرهای سه‌بعدی؛ همان دستگاه‌هایی که بر روی یک میز قرار گرفته و با استفاده از پلاستیک، فلزات و سایر مواد خام به تولید اشیای سه‌بعدی می‌پردازند، تقریبا می‌توانند هر چیزی را ایجاد کنند. این چاپگرها می‌توانند ایمپلنت‌های پزشکی سفارشی را با فشار یک دکمه تولید کنند. طراحان مختلف نیز با استفاده از فایل‌های دیجیتال، به تولید نمونه‌های آزمایشی اسباب بازی‌ها، جواهرات، دکوراسیون خانه و لباس‌های مختلف می‌پردازند.
حال چاپگرهای سه‌بعدی مشغول وارد شدن به قلمرو جدیدی هستند؛ بله، تولید غذا. اختراعات جدید باعث شده‌اند تا این دستگاه‌ها بتوانند به آشپزی، آن هم در مقیاس انبوه بپردازند. محققان فکر می‌کنند که چاپگرهای سه‌بعدی غذا می‌توانند ارزش غذایی وعده‌ها را بهبود بخشیده، مجسمه‌های پیچیده را با استفاده از مواد غذایی تولید کرده و حتی مشکل گرسنگی را در مناطقی که دسترسی چندانی به عناصر غذایی ندارند، مرتفع سازد. شکی نیست که چاپگرهای سه‌بعدی غذا توانسته‌اند که راهی طولانی را طی کنند، اما این فناوری همانند سایر همتایان خود، هنوز نتوانسته که راه‌حلی قطعی را ارائه دهد.
مبانی چاپ سه‌بعدی غذا اکثر چاپگرهای سه‌بعدی غذا در اصل نمونه‌هایی انباشت کننده هستند. این موضوع بدین معنی است که این دستگاه‌ها در فرایندی که به تولید افزودنی شناخته شده، لایه‌های مختلف مواد خام را روی یکدیگر قرار می‌دهند. نوعی جدید از چاپگرهای سه‌بعدی که به چاپگرهای پیوند دهنده (binding printers) موسوم هستند، می‌توانند مواد مختلف را با استفاده از نوعی چسب خوراکی، به یکدیگر متصل کنند.
جدیدترین نسل چاپگرهای سه‎‌بعدی، پیچیدگی بیشتری دارند. این دستگاه‌ها می‌توانند استوانه‌ها، مواد پودری، لیزر و بازوهای رباتیک را با یکدیگر ترکیب کرده و بدین ترتیب مجسمه‌های قندی، شکلات‌های طرح‌دار و شیرینی‌های مشبک را تولید کنند. مثلا چاپگر ChefJet شرکت ۳D Systems می‌تواند لایه‌های باریک شکر دانه ریز را در قالب اشکال هندسی مختلف، متبلور سازند. Choc Edge (محصول شرکت Natural Foods) نیز می‌تواند شکلات مایع را با استفاده از سرنگ‌ها، در طرح‌های مختلف پخش کند.
پرینترهای پیشرفته حتی پا را نیز از این فراتر گذاشته‌اند. به‌عنوان مثال، Foodini از عناصر غذایی تازه استفاده کرده و آن‌ها را در کپسول‌هایی ضد زنگ قرار داده تا بدین ترتیب بتواند غذاهایی همانند پیتزا و پاستا را تولید کند. دستگاه پاستا ساز شرکت Barilla می‌تواند نودل‌ها را با استفاده از آب و آرد سمولینا، چاپ کند. همچنین یک نمونه آزمایشی که توسط هود لیپسون (Hod Lipson) طراحی شده (یک پروفسور مهندسی مکانیک از دانشگاه کلمبیا)، می‌تواند تکه‌های غذایی و شیرینی‌های ساده را تولید کند.
تولید غذا در حال حاضر، برخی از کارگاه‌های تولید شیرینی و آشپزخانه‌ها از چاپگرهای سه‌بعدی غذا استفاده می‌کنند. هرو مالیورت (Hervé Malivert)؛ مدیر فناوری غذا و هماهنگ‌کننده آشپزی در International Culinary Center می‌گوید که این یک فناوری دموکراتیک است. وی در ادامه اظهار کرد: “با استفاده از یک چاپگر سه‌بعدی، شما می‌توانید کیک‌های پیچیده را برای مراسمات مختلف چاپ کنید. تهیه چنین خوراکی‌هایی نه‌تنها برای همگان مقدور نیست، بلکه چندین سال نیز نجربه لازم دارد، اما یک چاپگر می‌تواند این رویه را آسان‌تر کند.”
پاکو پارز (Paco Pérez)؛ سرآشپز رستوران دو ستاره Miramar در پانسای اسپانیا می‌گوید که آن‌ها در حال حاضر این نظریه را به اجرا گذاشته‌اند. وی از یک چاپگر Foodini استفاده کرده تا بتواند شکل قطعات غذایی یکسان را مجددا بازسازی کند. بدین ترتیب فضای کاری بیشتری نیز برای انجام سایر امور باقی می‌ماند.
این تمام ماجرا نیست. رستوران Food Ink تماما از چاپگرهای سه‌بعدی غذا تشکیل شده است. همه چیز در این رستوران، از میزها گرفته تا لامپ‌ها، در عرض یک هفته چاپ شده است. در واقع می‌توانید فکر کنید که این غذاها از تعدادی پیکسل تهیه شده‌اند! پتانسیل‌های تولید انبوه در چاپگرهای سه‌بعدی وجود دارند. مثلا چاپگر XYZ Food Printer اکنون در زمینه پختن کلوچه، پیتزا، پای گوشت و بیسکویت، در زنجیره خرده‌فروشی کشورهای چین و استرالیا مورد استفاده قرار می‌گیرد.
پایداری تخمین زده شده که تا سال ۲۰۵۰، جمعیت جهان به ۹٫۶ میلیارد نفر برسد و با این اصاف اگر بخواهیم سطح فعلی دریافت غذا را حفظ کنیم، آنگاه باید تولید آن را تا ۵۰ درصد افزایش دهیم. طبیعتا در این بین، “پایداری” کمتر از “نیاز” اهمیت پیدا می‌کند.
چاپ سه‌بعدی غذا احتمالا به‌تنهایی مشکلی را حل نخواهد کرد، اما می‌تواند که بخشی از راه‌کار باشد. برخی از کارشناسان معتقدند چاپگرهایی که از هیدروکلوئید (و یا موادی که در هنگام ترکیب با آب، نوعی ژل تولید می‌کنند)، استفاده کرده، می‌توانند در زمینه جایگزین کردن مواد فراوان و تجدیدپذیر همانند جلبک، خزه و علف، با ‌مواد غذایی مرسوم، مفید واقع شوند.
جهت نیل به این هدف، یک تیم در Netherlands Organization for Applied Scientific Research آلمان روشی را جهت چاپ میکروجلبک‌ها (به‌عنوان یک منبع طبیعی پروتئین)، کربوهیدرات، رنگ‌دانه‌ها و آنتی‌اکسیدان‌ها توسعه داده است. سرپرست تحقیقات؛ کیلد ون بومل (Kjeld van Bommel) مقداری شپشک آرد رنده شده را به دستور غذایی یک نوع کلوچه ترد اضافه کرد. وی طی مصاحبه‌ای با Popular Mechanics گفت: “من نمی‌توانستم خود این جانورها را بخورم، اما در قالب یک کلوچه، این کار امکان‌پذیر بود.”
جوزف اف کاگلین (Joseph F. Coughlin)؛ مدیر و بنیان‌گذار AgeLab در مؤسسه فناوری ماساچوست، بر این باور است که چاپ سه‌بعدی می‌تواند استفاده از سوخت و تولید گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهد. شاید خواربار فروشی‌های آینده به‌جای مواد فاسد شدنی، کارتریج‌های غذایی را که سال‌ها عمر می‌کنند، به فروش برسانند. بدین ترتیب فضای قفسه‌ها خالی شده و نیازهای مربوط به حمل‌ونقل و نگهداری نیز کاهش می‌یابند. کاگلین به روزنامه نیویورک تایمز گفت: “محصولات در مقادیر انبوه‌تری منتقل شده و همچنین نگهداری آن‌ها نیز آسان‌‎تر خواهد بود.”

ارزش غذایی چاپگرهای سه‌بعدی نه‌تنها قادرند تا غذاهایی با آلایندگی کمتر را تولید کنند، بلکه این پتانسیل را نیز دارند که انقلابی را در زمینه ارزش غذایی ایجاد کنند. در این زمینه سازمان ناسا پیشگام است. در سال ۲۰۱۳، این آژانس، فناوری‌هایی را که می‌توانستند غذا را در مأموریت‌های طولانی سالم نگه دارند، مورد آزمایش قرار داد. ناسا در این زمینه قراردادی ۱۲۵۰۰۰ دلاری (تحت عنوان تحقیقات نوآوری کسب‌و‌کارهای کوچک) را با Systems & Materials Research Corporation منعقد کرد. هدف از این پروژه نیز این بود که یک سیستم چاپ سه‌بعدی غذا برای فضانوردان توسعه داده شود.
چاپگرهای سه‌بعدی غذا در آینده می‌توانند غذاهای فراوری شده را سالم‌تر کنند. لینت کوکسما (Lynette Kucsma)؛ یکی از بنیان‌گذاران Foodini، پیش‌بینی می‌کند که چاپگرهایی که غذاهای مقوی‌تر را تولید می‌کنند، در آینده جایگزین برگرهای پر از مواد نگهدارنده شوند.
لیپسون پیش‌بینی می‌کند که پرینترهای آینده قادر خواهند بود تا مقدار ویتامین، دارو، مکمل‌ها و غذای متناسب با نیازهای کالریک هر فرد را ارائه دهند. لیپسون به روزنامه نیویورک تایمز گفته بود: ” چاپ غذا باعث می‌شود تا افراد مختلف بتوانند غذاهایی را چاپ کنند که ارزش غذایی آن‌ها بر اساس ویژگی‌های زیستی و ژنومی مختص به خودشان تنظیم شده است. بنابراین به‌جای اینکه نان دیروز را بخورید، هر روز می‌توانید نان تازه داشته باشید. این موضوع می‌تواند همان حلقه گمشده بین ارزش غذایی، داروها و غذای مورد استفاده شما باشد.”
ظاهرا چاپگرهای سه‌بعدی غذا، برنامه‌هایی را برای آن‌هایی که بیماری و یا حساسیت خاصی دارند نیز ترتیب دیده‌اند. در آلمان، تعدای از خانه‌های سالمندان از فناوری پرینت سه‌بعدی استفاده کرده و بدین ترتیب سبزیجاتی همانند هویج و کلم بروکلی را پوره کرده و آن‌ها را به شکل قالب‌هایی که راحت جویده می‌شوند، چاپ می‌کنند. همچنین شرکت ایتالیایی WASP نیز در حال آزمایش نوعی چاپگر است که می‌تواند نسخه بدون گلوتن غذاهای محبوب را تولید کند.
موانع علی‌رغم پیشرفت‌های زیادی که در زمینه چاپ سه‌بعدی صورت گرفته، این صنعت موانع بی‌شماری را نیز در پیش‌رو دارد. در حال حاضر، اکثر مواد غذایی باید به خمیر تبدیل شوند تا یک چاپگر بتواند از آن‌ها استفاده کند. همچنین فرایند چاپ نیز زمان‌بر است. لیپسون می‌گوید: “از دید مهندسی، چاپ مواد غذایی دشوارتر از چاپ پلاستیک و یا فلزات است. این مواد به شیوه‌های مختلفی با یکدیگر تعامل دارند.”
علاوه بر این‌ها، اکثر پرینترهای سه‌بعدی موجود، در حال حاضر به مواد غذایی خشک و کنسروی محدود شده‌اند، زیرا اکثر محصولات لبنی و پروتئینی با خطر فاسد شدن مواجه هستند. مالیورت می‌گوید: “همه چیز باید خشک باشد، زیرا در غیر این صورت امکان خراب شدن اوضاع وجود دارد. در اینجا بحث بر سر سلامتی است.”
همچنین مسئله انتظارات نیز در اینجا مطرح است. دنیل کروسلی (Daniel Crossley)؛ مدیر اجرایی در شورای اخلاقی غذای بریتانیا می‌گوید: “ما باید در این رابطه، معقولانه عمل کنیم. ما باید با مشکلاتی شروع کنیم که مشغول حل کردن آن‌ها هستیم. در واقع چنین فناوری‌هایی باید معطوف به نیازهای کاربران باشند. ما باید سعی کنیم تا تأثیرات چاپ سه‌بعدی غذا را بر اجتماع و سلامتی مردم، درک کنیم. من صرفا به این دلیل که این موضوع تازگی دارد، به آن معتقد نیستم.”
برخی‌ها هم در دنیای آشپزی به این موضوع شک دارند. تونی تانتیلو (Tony Tantillo)؛ کارشناس آشپزی و شریک CBS در نیویورک، معتقد است که چاپگرهای سه‌بعدی غذا بیشتر مناسب فست‌فودها هستند تا غذاهای خانگی و رستوران‌های رده بالا. وی در مصاحبه‌ای اظهار کرد: “این دو مورد نباید با یکدیگر همراه باشند. چاپ غذا برای مجلات، بله. اما برای خوردن، خیر.”
زمان تغییر می‌کند. لینت کوکسما؛ مدیرعامل و بنیان‌گذار Natural Machines به مجله Fortune گفت: “هنگامی‌که مردم برای اولین بار اسم مایکروویو را شنیدند، نمی‌توانستند که فناوری آن را درک کنند. حال ۹۰ درصد خانه‌ها از این وسیله استفاده می‌کنند.”
نوشته چاپگرهای سه‌بعدی غذا چگونه کار کرده و چه تأثیری بر تغذیه ما خواهند داشت؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.