ناسا به خاطر تشدید شیوع ویروس کرونا، کارهای مربوط به ساخت و تست راکت فضای عمیق (deep space) خود و کپسول سرنشینان آن را به حالت تعلیق درآورد. این تجهیزات، بخشی از برنامه بلندپروازنه ناسا برای فرستادن دوباره انسان به کره ماه تا سال ۲۰۲۴ هستند و با توقف موقت توسعه آن‌ها، احتمال انجام ماموریت در زمان مقرر بسیار بعید به نظر می‌رسد.
این تعلیق، در پی تصمیم ناسا برای بیشتر کردن محدودیت‌ها در دو تا از مراکزش صورت می‌گیرد. مرکز مونتاژ Michoud در لوئیزیانا و مرکز فضایی Stennis در می‌سی‌سی‌پی، وارد مرحله چهارم مقابله با شیوع ویروس کرونا که شدیدترین مرحله از نظر برقراری محدودیت‌هاست شده‌اند. این اقدامات بعد از آن رخ می‌دهد که تست کرونای یکی از کارکنان مرکز Stennis مثبت اعلام شد. البته در مرکز Michoud تا الان کسی به این ویروس آلوده نشده، اما تعداد افراد مبتلا به آن در مناطق اطراف مرکز رو به افزایش است.

هر دوی این مراکز، نقش مهمی در توسعه راکت بزرگ بعدی ناسا به نام Space Launch System یا SLS باز می‌کنند. موتورهای اولیه این راکت، توسط پرسنل ناسا و مهندسان بوئینگ، در مرکز Michoud ساخته شده‌اند. در ح..

کاوشگر InSight ناسا موفق به شناسایی صدها مریخ‌لرزه شامل ۲۰ لرزش نسبتا بزرگ بر روی سیاره مریخ شده است. این مریخ‌لرزه‌ها در مقایسه با زمین‌لرزه‌ها تاحدودی ضعیف بوده‌اند، اما داده‌های جدید می‌تواند اطلاعات بیشتری را درباره داخل مریخ در اختیار دانشمندان سیاره‌ای قرار دهد.
نتایج اولیه این ماموریت، روز دوشنبه در ژورنال‌های Nature Geoscience و Nature Communications چاپ شدند. کاوشگر InSight که در سال ۲۰۱۸ بر روی مریخ فرود آمد، اولین مریخ‌لرزه‌ها را در آوریل ۲۰۱۹ شناسایی کرد.

Philippe Lognonné، یکی از اعضای اصلی این پروژه می‌گوید: بسیاری از زلزله‌های ثبت‌شده توسط InSight به‌اندازه‌ای ضعیف هستند که اگر بر روی زمین اتفاق بیفتند احتمالا احساس نخواهند شد. مریخ یکی از جاهایی است که خطرات زلزله آن بسیار کم است.
تنها ۲۴ مورد از مریخ‌لرزه‌ها، بزرگی ۳ یا ۴ ریشتر داشتند که می‌توان آن‌ها را تاحدودی بر روی زمین احساس کرد، اما معمولا چندان قوی نیستند که باعث آسیب جدی شوند. با این‌حال، برخلاف زلزله‌های زمین که می‌توانند در نقاط نزدیک به سطح اتفاق بیفتند، به نظر می‌رسد مریخ‌لرزه‌هایی که توسط InSight شناسا..

همانطور که می‌دانید اقیانوس‌ها، بیشتر سطح زمین را که شامل طولانی‌ترین رشته‌کوه‌ آن و همچنین پل‌های قدیمی‌ که انسان‌های قدیمی از آن‌ها برای رسیدن به سایر مناطق و قاره‌ها استفاده می‌کردند می‌پوشاند. اما سوال اینجاست که اگر این آب‌ها وجود نداشتند، سطح زمین چه شکلی می‌شد؟
جواب این سوال را یکی از دانشمندان علوم سیاره‌ای ناسا به نام James O’Donoghue داده است. او در ویدیو شبیه‌سازی‌شده خود نشان می‌دهد که اگر همه آب‌های روی زمین خشک شوند و سه‌پنجم از سطح زمین که در زیر دریاها و اقیانوس‌ها قرار گرفته‌اند نمایان گردد، با چه چیزی مواجه خواهیم شد.
O’Donoghue، قبلا در ناسا کار می‌کرده و حالا در آژانس پژوهش‌های هوافضای ژاپن (JAXA) مشغول به کار است. او برای آماده کردن ویدیوی مذکور، از انیمیشنی که توسط یکی از فیزیکدانان و انیماتورهای ناسا به نام Horace Mitchell در سال ۲۰۰۸ تهیه شده بود، استفاده کرده و چیزهایی را هم به آن افزوده است. او علاوه بر ویرایش زمان‌‌بندی آن، یک ردیاب را هم به آن اضافه کرده تا نشان دهد در هر لحظه چه مقدار آب از داخل اقیانوس‌ها خالی شده است.

با خشک شدن تدریجی آب اقیانوس‌ها، ..

شرکت فضایی SpaceX تصمیم دارد بهار امسال نخستین فضانوردان خود یعنی باب بهنکن (Bob Behnken) و داگ هورلی (Doug Hurley) را به فضا بفرستد.
پرواز این دو نفر با فضاپیمای Crew Dragon، اولین پرواز فضانوردان ناسا با یک فضاپیمای آمریکایی از زمان پایان برنامه شاتل فضایی در سال ۲۰۱۱ خواهد بود.
ناسا با فضاپیمای جدید SpaceX خواهد توانست خود را از وابستگی به سیستم‌های پرتاب روسی برای فرستادن فضانوردان خود به فضا برهاند و این می‌تواند آغازگر عصر جدیدی در صنعت فضانوردی آمریکا باشد. همچنین باید بگوییم که بهنکن و هورلی با این پرواز تبدیل به نخستین فضانوردانی خواهند شد که با یک فضاپیمای تجاری سفر می‌کنند.

هورلی در ماه سپتامبر سال گذشته به وب‌سایت آتلانتیک گفته بود: باب و من واقعا خوش‌شانس هستیم که برای این پرواز انتخاب شده‌ایم. هرچه ما به زمان پرواز نزدیک‌تر می‌شویم، همه چیز تقریبا گیج‌کننده می‌شود. ما حالا زمان زیادی را در کالیفرنیا که بیشتر کارهای توسعه Crew Dragon در آنجا انجام شده است سپری می‌کنیم.
بهنکن و هورلی به‌منظور آماده کردن خود برای روز پرواز، تمرین‌های مختلفی را از سر گذرانده‌اند؛ از فرود..

اولین تصویر گرفته‌شده از افق یک سیاه‌چاله، یکی از شاهکارهای نبوغ علمی به حساب می‌آمد. اما نیل به این هدف بسیار سخت بود و همچنین تصویر به دست آمده نیز نسبتا وضوح پایینی داشت. فناوری‌ و تکنیک‌ها بهبود می‌یابند و در نتیجه ما نیز انتظار داریم که با گذشت زمان، تصاویر گرفته شده از سیاه‌چاله‌ها کیفیت بهتری داشته باشند. در شهریورماه (سپتامبر ۲۰۱۹)، تصویر جدیدی که از جانب ناسا برای Black Hole Week آماده شده بود، نشان داد که ما می‌توانیم این رویداد بزرگ و حجیم را در جزئیاتی بالا مشاهده کنیم.
سیاه‌چاله‌های بزرگ در مرکز اکثر کهکشان‌های بزرگ حضور داشته و اینکه چگونه به آنجا رسیده‌اند، هنوز به صورت یک راز باقی مانده است. چیزی که بیشتر اهمیت دارد، این است که سیاه‌چاله‌ها و یا کهکشان‌های محل حضور آن‌ها، از بزرگ‌ترین سؤالات علم کیهان‌شناسی هستند.
چیزی که ما می‌دانیم این است که این اجرام آسمانی بسیار بزرگ هستند؛ جرم برخی از آن‌ها حدود میلیون‌ها و یا میلیاردها برابر جرم خورشید است. آن‌ها می‌توانند تشکیل ستاره‌ها را کنترل کنند. سیاه‌چاله‌ها هنگامی‌که شروع به تغذیه می‌کنند، به روشن‌ترین شی کائنات تبدیل م..

ازآنجایی‌که تولید اولین راکت اکتشاف فضایی آژانس فضایی Michoud Assembly Facility واقع در نیو اورلئان، در تاریخ ۱۸ دی ۱۳۹۸ (۸ ژانویه ۲۰۲۰) به اتمام رسیده، اولین راکت‌های اکتشاف فضایی عمیق سیستم پرتاب فضایی (SLS) ناسا نیز پیشرفت‌هایی را تجربه کرده‌اند. راکت SLS Core Stage که ساخته شرکت بوئینگ بوده، در بندر پگاسوس بارگیری شده تا سفر دریایی خود را به مرکز فضایی Stennis خلیج سنت لوئیس واقع در ایالت می‌سی‌سی‌پی آغاز کند. این اقدام جهت انجام تست‌هایی بر روی این راکت، پیش از انتقال به مرکز فضایی کندی در ایالت فلوریدا صورت گرفته است.
راکت‌های SLS از زمان مأموریت سفر به ماه، بزرگ‌ترین موشک‌های پرتاب شده هستند. این راکت‌ها حتی به راکت افسانه‌ای Saturn V نیز برتری خواهند داشت. همانند Saturn V نیز قطعات مختلف این راکت جدید در مکان‌های مختلفی تولید شده است. همچنین اولین قطعه SLS نیز در همان کارخانه‌ای مونتاژ شده که اولین قطعه Saturn V در آن سرهم شده بود.
به گفته بوئینگ، SLS Core Stage در تاریخ ۱۸ آذر ۱۳۹۸ (۹ دسامبر ۲۰۱۹) تکمیل شده بود و در نظر گرفته شده تا قدرت مأموریت بدون‌ سرنشین Artemis 1 به دور..

اگر ما شواهدی از حیات فرازمینی داشته باشیم آیا بدین معنی است که ما در عمل هم می‌توانیم آن را کشف کنیم؟! حیات بر روی سایر سیارات ممکن است بسیار متفاوت از آنچه که می‌شناسیم باشد و همین امر باعث گردد تا نشانه‌های زیستی آن را تشخیص ندهیم.
ما در سال‌های اخیر شاهد تغییرات زیادی در تئوری‌هایمان درباره اینکه چه چیزی باید به‌عنوان یک ردپای زیستی تلقی گردد یا چه سیاراتی ممکن است قابل زندگی باشند، بوده‌ایم و باید بگوییم که در آینده نیز باید انتظار تغییرات بیشتری را داشته باشیم. اما بهترین کاری که ما می‌توانیم انجام دهیم این است که داده‌های موجود را با بهترین تئوری‌های کنونی تفسیر کنیم و نه با ایده‌های که هنوز واقعیت ندارند!
این یک موضوع مهم برای کسانی است که در جستجوی حیات فرازمینی هستند. همانطور که Scott Gaudi یکی از مدیران ناسا گفته است: چیزی که من با بیش از بیست سال تجربه در زمینه مطالعه سیارات فراخورشیدی درباره آن مطمئن هستم، این است که ما باید در این مسیر انتظار چیزهای غیرمنتظره‌ای را داشته باشیم.

اما سوال اینجاست که آیا انتظار چیزهای غیرمنتظره واقعا امکان‌پذیر است؟ درست است که بسیاری از..

کاوشگر مارس ۲۰۲۰ که قرار است سال آینده به سمت مریخ پرتاب می‌شود، نه‌تنها دنبال نشانه‌هایی از حیات بسیار قدیمی بر روی این سیاره خواهد بود، بلکه راه را برای انجام ماموریت‌های انسانی در آینده هموارتر خواهد کرد.
ناسا روز جمعه از مریخ‌نورد جدید خود رونمایی کرد. این مریخ‌نورد که در یک اتاق بزرگ و استریل‌شده در آزمایشگاه پیش‌رانش جت (JPL) ناسا در پاسادینا، منطقه‌ای نزدیک لس‌آنجلس، ساخته شده، قرار است در ماه جولای ۲۰۲۰، از دماغه کارناوال فلوریدا، زمین را ترک کند. بدین‌ترتیب، کاوشگر مارس ۲۰۲۰ تبدیل به پنجمین مریخ‌نورد آمریکا خواهد شد که در ماه فوریه سال ۲۰۲۰ بر روی سیاره سرخ فرود خواهد آمد.
Matt Wallace، سرپرست این پروژه، به AFP گفت: این مریخ‌نورد قرار است نشانه‌های حیات را بر روی مریخ جستجو کند. به همین‌خاطر ما چندین ابزار مختلف را به‌همراه آن خواهیم فرستاد تا بتوانیم ترکیب شیمیایی و زمین‌شناسی سطح سیاره را بهتر بشناسیم.

در بین دستگاه‌های نصب‌شده بر روی کاوشگر مارس ۲۰۲۰ می‌توان به ۲۳ دوربین، دو «گوش» برای شنیدن بادهای مریخی و لیزرهایی برای آنالیز شیمیایی اشاره کرد.
مارس ۲۰۲۰، که ابعادی به..

یک فضانورد زن ناسا رکورد جدیدی را برای مدت زمان سپری‌شده در فضا به ثبت رساند و هنوز شش هفته تا زمان بازگشت‌اش به زمین باقی مانده است.
Christina Koch، رکورد طولانی‌ترین ماموریت فضایی توسط یک زن را، که قبلا توسط یکی دیگر از فضانوردان زن ناسا یعنی Peggy Whitson در سال ۲۰۱۷ به ثبت رسیده بود، شکست. این زن ۴۰ ساله که مهندس پرواز ماموریت Expedition 61 است توانست در روز شنبه ۲۸ دسامبر از رکورد ۲۸۹ روز و ۵ ساعت و ۱ دقیقه Whitson عبور کند. Koch روز پنجشنبه در یک مصاحبه مطبوعاتی گفت: Peggy قهرمان من است و در طول این سال‌ها همیشه مربی من بوده است؛ بنابراین من این رکورد را تقدیم او می‌کنم.

Koch در تاریخ ۱۴ مارس امسال به ایستگاه فضایی بین‌المللی فرستاده شد و قرار بود ماموریت او شش ماه به طول بینجامد. اما ناسا ماموریت او را به‌خاطر جمع‌آوری داده‌های بیشتر درباره اثرات بلندمدت پروازهای فضایی بر روی بدن انسان تمدید کرد. او حالا قرار است در تاریخ ۶ فوریه ۲۰۲۰ به زمین بازگردد. Koch در مصاحبه خود گفت: این واقعا چیز شگفت‌انگیزی برای علم فضانوردی است. ما در حال بررسی جنبه دیگری از تاثیر میکروگرانش بر روی..

بوئینگ چند روز پیش کپسول فضایی بدون سرنشین استارلاینر (Starliner) خود را برای اولین تست به فضا پرتاب کرد. اما متاسفانه ماموریت مطابق برنامه پیش نرفت و استارلاینر در مدار درست قرار نگرفت.
به نظر می‌رسد که مشکل مذکور ناشی از سیستم اتوماسیون فضاپیما بوده که ارزیابی درستی از زمان پرواز نداشته است. جیم برایدنستاین، مسئول ناسا، در این‌باره گفته است که اگر فضانوری در داخل آن بود احتمالا می‌توانست مشکل به‌وجودآمده را حل کند. با این‌حال، گویا مدیران ناسا نسبت به رفع آن خوشبین هستند. برایدنستاین، در ادامه صحبت‌هایش گفته است: امروز مشکلات زیادی برطرف شدند و درواقع به همین ‌خاطر است که ما آن را تست کردیم.

ناسا همچنان به جمع‌آوری داده‌ها ادامه خواهد داد. این آژانس فضایی قصد دارد که کپسول را در پایگاه White Sands Space Harbor در نیومکزیکو فرود آورد. این اتفاق امروز رخ می‌دهد.
این پرتاب یکی از مراحل پایانی تست استارلاینر قبل از تایید آن برای پرتاب‌های سرنشین‌دار است. ضمن اینکه این پرواز چند ماه هم به تاخیر افتاده بود. بوئینگ ابتدا اعلام کرده بود که کپسول بدون سرنشین را در ماه آگوست سال ۲۰۱۸ پرتاب..