یکی از مهندسان شرکت SpaceX با نام کیت تایس ضمن پخش اینترنتی یک برنامه در روز ۳ سپتامبر (۱۳ شهریورماه) با محوریت جدیدترین ماموریت ماهواره‌ای استارلینک جزئیات مربوط به تست آزمایشی سرویس اینترنت استارلینک را موردتائید قرار داد. به گفته خانم تایس میزان تاخیر در سرویس شرکت SpaceX به اندازه‌ای کم است که امکان اجرای سریع‌ترین بازی‌های چندکاربره آنلاین در بستر شبکه را فراهم می‌کند. همچنین سرعت دانلود این سرویس طی تست‌های انجام شده از مرز ۱۰۰ مگابیت برثانیه نیز فراتر رفته است. به گفته وی سرعت دانلود این سرویس به اندازه‌ای سریع است که پخش همزمان چندین ویدیوی اچ‌دی را امکان‌پذیر نموده و کماکان بخشی از فضای پهنای باند به‌صورت آزاد در اختیار کاربران قرار خواهد گرفت.

ارتباطات اینترنتی فعلی در مناطق روستایی با پوشش‌دهی ضعیف معمولا از روش‌های ماهوار‌ه‌ای سنتی یا خدمات محدود مبتنی بر شبکه تلفن‌همراه استفاده می‌کنند. کلیه کاربران این سرویس‌ها اذعان می‌کنند که نیاز هر ۲ پارامتر فوق بسیار فراتر از ظرفیت اکثر گزینه‌های موجود در مقطع فعلی است. هدف پروژه استارلینک ارسال ماهواره به فضای پایینی مدار زمین است. مزیت این ماهواره‌ نسبت به نمونه‌های قدیمی‌تر مستقر در فواصل دوردست از زمین این است که ماهواره جدید می‌تواند سیگنال‌های خود را از فواصل بسیار نزدیک‌تر به زمین ارسال نماید.
به گفته خانم تایس اگرچه تاکنون این سرویس طی تست‌های خصوصی و آزمایشی عملکرد چشمگیری از خود ارائه نموده است؛ اما کمپانی کماکان امیدوار است که با گذر زمان و اعمال برخی به‌روزرسانی‌ها این سامانه از امکانات و ظرفیت‌های بیش‌تری بهره‌مند شود. وی همچنین خاطرنشان کرد که SpaceX اخیرا نخستین ارتباط میان ماهواره و فضاپیمای استارلینک را با موفقیت برقرار نموده است. این ارتباط قادر به انتقال صدها گیگابایت داده میان ماهواره‌ها از طریق لیزر نوری است. این ارتباط رکورد سریع‌ترین اتصال بین ماهواره‌ای در جهان را به خود اختصاص داد. این ارتباط یک قابلیت کلیدی برای شبکه به‌شمار می‌رود؛ شبکه‌ای که عملکرد آن بر حفظ ارتباط میان ماهواره‌های استارلینک در مدار اطراف زمین متکی خواهد بود.
تست خصوصی و آزمایشی این سرویس اساسا برای کارمندان SpaceX مقدور بوده و این فرآیند با هدف کمک‌ به کارکنان جهت تنظیم نمودن دقیق شبکه هنگام آنلاین شدن آن برای نخستین بار اجرا می‌شود. اما به گفته کیت تایس برنامه تست عمومی پروژه استارلینک احتمالا در اواخر سال جاری کلید خواهد خورد. شرکت SpaceX از علاقه‌مندان به مشارکت در این برنامه درخواست کرده تا از طریق مراجعه به وبسایت استارلینک درخواست خود را ثبت نمایند. اطلاعات لو رفته از وبسایت مذکور در اوایل سال جاری به تشریح سازوکار تست عمومی سرویس هنگام را‌ه‌اندازی آن پرداخته بود.
نوشته SpaceX راه‌اندازی آزمایشی اینترنت استارلینک با سرعت بیش از ۱۰۰ مگابیت بر ثانیه را تایید کرد اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

بهترین شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات اینترنت در کشورمان کدام‌ها هستند؟ این پرسشی است که یافتن پاسخ آن یکی از دغدغه‌های مهم مشترکین اینترنت ثابت و همراه محسوب می‌شود. بعلاوه بسیاری از کاربران اینترنت در کشورمان از کیفیت سرویس فعلی خود رضایت نداشته و به‌دنبال خریداری سرویس از یک ISP جایگزین هستند. پرسش فوق فاقد پاسخی واحد و مشخص بوده و کاربران بسته به سلیقه خود گزینه‌های مختلفی را پیشنهاد می‌کنند.

اما در راستای پاسخگویی به این مطالبه کاربران، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات با همکاری سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی اقدام به راه‌اندازی سامانه جامع ارزیابی عملکرد شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات اینترنت بر اساس شاخص‌ها و آمارهای رسمی نموده است. این سامانا جدید نت سنج پلاس نام دارد و به کاربران امکان می‌دهد تا در هر موقعیت جغرافیایی کشور از کیفیت سرویس اینترنت خود در مقایسه با سایر ISPها مطلع شوند.
محمدجواد آذری جهرمی؛ وزیر ارتباطات روز ۲۴ بهمن ضمن انتشار پستی در شبکه اجتماعی توئیتر از سامانه نت سنج پلاس رونمایی کرد. به گفته وی این سامانه به‌صورت لحظه‌ای وضعیت پوشش و کیفیت اینترنت را رصد نموده و گزارش شکایات مردمی از خدمات شرکت‌های ارائه‌دهنده اینترنت را در اختیار کلیه کاربران قرار می‌دهد. بعلاوه در این سامانه هر روزه به ۵۰ نفر از افراد مراجعه‌کننده که در فرآیند نظارت مشارکت داشته باشند؛ بسته اینترنت ۱ ساله رایگان اهدا می‌شود.
نت سنج پلاس امکان تست کیفیت و وضعیت دسترسی کاربران به خدمات اینترنت اپراتورهای تلفن‌همراه، اینترنت ثابت TD-LTE و سرویس‌های ADSL را فراهم می‌کند. در حال حاضر ۳ اپراتور موبایلی در کنار بیش از ۱۷ شرکت ISP مشغول ارائه خدمات اینترنتی به کاربران هستند. کاربران به منظور بهره‌گیری از خدمات نت سنج پلاس بایستی به وبسایت www.netsanjplus.ir مراجعه نمایند. پس از ورود کاربر، سامانه به منظور ردیابی موقعیت مکانی وی درخواست مجوز می‌کند. در صورت اعطای مجوز توسط کاربر موقعیت جغرافیایی وی به‌صورت خودکار شناسایی شده و روی نقشه نمایش داده می‌شود. اکنون کاربر از میان ۳ گزینه موجود (اینترنت همراه، ADSL و اینترنت بی‌سیم TD-LTE) سرویس موردنظر خود را انتخاب کرده و بر روی دکمه “مشاهده گزارش” کلیک کنید.
نت سنج پلاس به بررسی کیفیت اینترنت در ۵ زیرگروه مختلف شامل کاربران تجاری، بازی، تماس اینترنتی، دانلود حجیم و وبگردی می‌پردازد. البته شاخص‌ها و فرمول‌های امتیازدهی به شرکت‌ها به شکل دقیق و شفاف بیان نشده است. با این‌حال به‌نظر می‌رسد که این رتبه‌بندی هر ماهه دستخوش تحول می‌شود. به‌عنوان مثال بر اساس آخرین اطلاعات مربوط به سرویس‌های ADSL و در بخش کاربران تجاری شرکت‌های پارس آنلاین، شاتل، مخابرات ایران، های‌وب و پیشگامان به‌ترتیب عنوان ۵ سرویس‌دهنده برتر را به خود اختصاص داده‌اند. در بازی‌های آنلاین مقادیر پایین زمان پینگ از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در این حوزه نیز شرکت‌های پارس آنلاین، مخابرات ایران، شاتل، پیشگامان و آسیاتک در صدر فهرست برترین ISPها قرار گرفتند. در حوزه تماس اینترنتی بهترین خدمات به ترتیب متعلق به شرکت‌های پارس آنلاین، شاتل، مخابرات ایران، پیشگامان و آسیاتک است. به علاقه‌مندان به دانلود فایل‌های حجیم توصیه می‌شود تا ترجیحا سرویس خود را از یکی از شرکت‌های پارس آنلاین، شاتل و های‌وب خریداری نمایند. نهایتا افرادی که عمدتا به گشت‌وگذار در اینترنت می‌پردازند نیز بهتر است به سراغ شرکت‌های پارس آنلاین و شاتل بروند.
همچنین کاربران با مراجعه به تب شکایات می‌توانند از جزئیات شکایات مطرح شده از اپراتورها و شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات اینترنت مطلع شوند. همچنین مشترکین در صورت هرگونه شکایت بابت کیفیت سرویس و خدمات پشتیبانی ISP طرف قرارداد خود می‌توانند متن شکایت خود را به‌صورت مکتوب در سامانه ثبت نمایند. نهایتا با کلیک کردن روی تب تعرفه می‌توان از قیمت‌گذاری سرویس‌های اینترنت ISP منتخب خود اطلاع پیدا کرد.
در بخش اینترنت موبایل، حوزه پوشش به‌عنوان یکی از فاکتورهای کلیدی مدنظر قرار گرفته و بر اساس ارزیابی رگولاتوری در استان تهران هر ۳ اپراتور همراه اول، ایرانسل و رایتل از این منظر عملکرد قابل‌قبولی دارند. در بخش اینترنت TD-LTE نیز خدمات شرکت‌های ایرانسل و مبین نت مورد ارزیابی قرار گرفته است. بر این اساس در استان سمنان شرکت مبین‌نت در تمامی حوزه‌های پنج‌گانه برتر از اپراتور رقیب ظاهر شده است. نهایتا بایستی به‌خاطر داشت که ارزیابی‌ها به‌صورت منطقه‌ای انجام شده و جایگاه هر ISP یا اپراتور در شهرهای مختلف کشور با یکدیگر متفاوت خواهد بود.
نوشته آموزش استفاده از سامانه نت سنج پلاس اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

دسترسی به اینترنت پرسرعت یکی از ضروریات زندگی مدرن است. سازمان ملل ارتباطات را به‌عنوان بخشی از حقوق بشر تعریف نموده است. امروزه بسیاری از مدارس و دانشگاه‌ها نیازمند ارتباط اینترنتی با پهنای باند بالا هستند. سرعت اینترنت احتمالا تعیین‌کننده مدت زمان لازم برای انجام کارهای حیاتی به‌صورت آنلاین است.

بسیاری از کاربران خصوصا مشترکان خانگی اقدام به تهیه سرویس‌های اینترنت پرسرعت از ISPهای مختلف می‌کنند. این افراد بعضا از سرعت سرویس خود گلایه داشته و شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات اینترنتی را به فریبکاری متهم می‌کنند. در این مواقع دسترسی به ابزارهایی جهت تست سرعت دانلود، آپلود و مدت زمان پینگ به شما کمک می‌کند تا از کیفیت سرویس خریداری شده خود اطمینان پیدا کنید.
تست سرعت اینترنت از طریق یک وبسایت یا نرم‌افزار انجام می‌شود. در این پروسه چندمرحله‌ای ابتدا بر اساس آدرس IP کاربر موقعیت مکانی وی و نزدیک‌ترین سرور به آن مشخص خواهد شد. برخی وبسایت‌ها و سرورها امکان انتخاب دستی سرور تست توسط کاربر را فراهم می‌کنند. با آغاز تست یک سیگنال ساده موسوم به HTTP Request به سرور ارسال شده و طی مدت چند میلی ثانیه سیگنال پاسخ یا اصطلاحا HTTP Response دریافت می‌شود. پس از آغاز تست ارتباط با چندین سرور مختلف برقرار شده و میانگین سرعت تبادل دیتا و پهنای باند اینترنت مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. با این‌حال سرور سایت‌ها همواره در نزدیکی محل اقامت شما قرار ندارند؛ لذا برآورد سرعتی انجام شده احتمالا تا حدودی فراتر از نرخ عملیاتی خواهد بود.
در ادامه به معرفی و بررسی چند نرم‌افزار و وبسایت برتر در زمینه تست سرعت اینترنت می‌پردازیم:
نرم افزار SpeedSmart

این سرویس به ۲صورت وبسایت و نرم‌افزار قابل استفاده است. نسخه وبسایت بر پایه زبان HTML 5 طراحی شده و از قابلیت سازگاری با دستگاه‌های مختلف و سرعت اجرای بالا برخوردار بوده و اطلاعاتی نظیر سرعت آپلود، دانلود و مدت زمان پینگ را اندازه‌گیری می‌کند. نسخه نرم‌افزاری SpeedSmart در کنار سنجش سرعت اینترنت، سوابق کلیه تست‌های پیشین را نیز نگهداری می‌کند.
نرم‌افزار V-Speed

قابلیت شخصی‌سازی یکی از ویژگی‌های شاخص سرویس تست سرعت V-Speed به‌شمار می‌رود. این برنامه قادر به سنجش مولفه‌های پهنای باند و تست‌های پیشرفته VoIP (انتقال صدا در بستر IP یا شبکه‌های کامپیوتری) است. در این نرم‌افزار کاربر می‌تواند مدت زمان اجرای تست و تعداد کانکشن‌های مورد استفاده را به دلخواه خود تغییر دهد.
نرم‌افزار تست سرعت Ookla

فناوری به‌کارگیری شده در این نرم‌افزار از سرعت بالا و هوش مصنوعی کارآمدی برخوردار است. نرم‌افزار Ookla ابتدا نزدیک‌ترین سرور به موقعیت جغرافیایی کاربر را شناسایی نموده و پس از اجرای تست اطلاعات مربوط به سرعت آپلود، دانلود، زمان تاخیر و داده‌های اتلاف شده (Packet Loss) را گزارش می‌دهد. در انتها پرسشنامه‌ای پیرامون سرعت سرویس خریداری شده از ISP پیش روی کاربر قرار می‌گیرد. بدین‌ترتیب شرکت توسعه‌دهنده به پایگاه داده گسترده‌ای از اطلاعات کاربران اینترنت دست خواهد یافت. این نرم‌افزار در نسخه‌ تحت وب و به‌صورت اپلیکیشن اندرویدی و iOS نیز قابل دسترس است.
وبسایت SpeedOf.me

این وبشایت بر پایه زبان HTML 5 طراحی شده و به لطف قالب ساده خود با سرعتی بالا بارگذاری می‌شود. SpeedOf.me چندین فایل مختلف با حجم‌های متفاوت را دانلود نموده و میانگین سرعت دانلود آن‌ها را اندازه‌گیری می‌کند. نمودار تعبیه شده در وبسایت سرعت لحظه‌ای را به‌صورت گرافیکی نمایش داده و امکان مقایسه نتایج آخرین تست با نمونه‌های پیشین را فراهم می‌کند. این وبسایت دارای حدودا ۹۰ سرور مختلف بوده و در عوض گزینش نزدیک‌ترین سرور مطمئن‌ترین و سریع‌ترین آن‌ها را انتخاب می‌کند.
در این‌حالت برخلاف سایر تست‌ها فایل‌ها به‌صورت همزمان آپلود و دانلود نشده و این فرآیند به شکل مورد به مورد انجام می‌شود.
وبسایت TestMy.net

چنان‌چه به‌دنبال دریافت اطلاعاتی فراتر از سرعت آپلود و دانلود سرویس اینترنت خود هستید؛ در این‌صورت می‌توانید به وبسایت TestMy.net سر بزنید. پس از انجام تست نتایج آن با آخرین نمونه‌های اجرا شده مقایسه می‌شود و نهایتا در ازای کیفیت سرویس نسبت به سایر کاربران نمره‌ای تخصیص داده می‌شود. همچنین یک نمودار گرافیکی وضعیت لحظه‌ای اتصال اینترنت را نمایش داده و کاربران را از کیفیت ارتباط با سرور مطلع می‌کند.
نوشته ۵ روش برای تست سرعت اینترنت اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

پیش از رشد سریع شبکه جهانی وب (World Wide Web) در دهه ۱۹۹۰ میلادی، پروتکلی که گوفر (Gopher) نامیده می‌شد، با ترکیب منابع آنلاین، استفاده از اینترنت را آسان کرد. در این مطلب به دلایل خاص بودن این پرتکل و همچنین جایگزینی شدن آن با شبکه جهانی وب می‌پردازیم.
گوفر چیست؟ گوفر یک دایرکتوری سرور/کاربری است که در سال ۱۹۹۱ روی کار آمد. این پرتکل به مردم اجازه می‌داد تا به‌سرعت، منابع موجود در اینترنت را مورد کاوش قرار دهند. هنگامی‌که کاربران از گوفر استفاده می‌کردند، با یک منوی سلسله مراتبی مواجه می‌شدند که در آن لینک‌های اسناد، اپلیکیشن‌های مبتنی بر تلنت، سایت‌های FTP و سایر سرورهای گوفر موجود بودند. شما همچنین می‌توانستید در سرتاسر فضای گوفر (Gopherspace) به جست‌و‌جو اسناد موردنظر پرداخته و دیگر مجبور نبودید که سرورهای FTP را یکی یکی بگردید.
گروهی از برنامه‌نویسان به رهبری مارک پی مک‌کاهیل (Mark P. McCahill) و با عضویت فرهاد آنکلساریا (Farhad Anklesaria)، پل لیندر (Paul Lindner)، دنیل توری (Daniel Torrey) و باب آلبرتی (Bob Alberti)، هنگامی‌که مشغول کار در واحد پشتیبانی ریزکامپیوتر دانشگاه مینه‌سوتا بودند، گوفر را به وجود آوردند.
این افراد مأموریت یافتند تا بر مبنای راهنمایی‌های مبهم مدیران، یک سیستم اطلاعاتی را در سرتاسر محوطه دانشگاه ایجاد کنند که البته ترجیح داده می‌شد این سیستم مبتنی بر رایانه‌های مین‌فریم (mainframe) بزرگ باشد. در یک اقدام عجیب، این تیم توانست که پرتکلی سبک‌تر را توسعه دهد و البته سیستم ابداعی آن‌ها، در عوض بر روی رایانه‌های شخصی ارزان‌قیمت اجرا می‌شد.
توسعه‌دهندگان، نام سیستم جدید خود را گوفر گذاشتند (“Golden Gophers” نام تیم ورزشی دانشگاه بود) تا بدین ترتیب بتوانند حمایت رؤسای شکاک خود را به دست آورند. البته گوفر همنام واژه “gofer” نیز هست. دومی به‌معنای کسی است که کاری را برای سایرین انجام می‌دهد. این دقیقا همان چیزی بود که گوفر جهت انجام دادنش طراحی شده بود.
اکنون پیدا کردن منابع اینترنتی آسان‌تر شده بود
پیش از گوفر، مردم از طریق جست‌و‌جو در سرورهای FTP مختلف در سرتاسر جهان، سعی می‌کردند تا اسناد و برنامه‌های موردنظر خود را از اینترنت جمع‌آوری کنند. البته اپلیکیشن‌های تلنت مبتنی بر متن، همانند برگه‌دان‌های کارت‌های کتابخانه، راهنمای دانشجویان، رابط‌های کاربری پایگاه‌های اطلاعاتی و همچنین بازی‌های MUD نیز وجود داشتند. به هر حال، سیستمی یکپارچه وجود نداشت تا بتواند تمامی این منابع را گردهم آورد.
گوفر تمامی این منابع اینترنتی را به شیوه‌ای کاربر پسندانه با یکدیگر ترکیب کرده و البته نیازی هم نبود تا هیچ داده‌ای در یک پایگاه اطلاعاتی متمرکز و منسجم وارد شود. این سیستم یک موفقیت حقیقی به شمار می‌آمد. شما می‌توانستید در سرتاسر فضای گوفر به جست‌و‌جو پرداخته و یا اینکه فقط منوها را مرور کرده تا ببینید که سرانجام به کجا می‌رسید.
البته گوفر چنان انعطاف‌پذیر بود که می‌توانست نیازهای مشابه سازمان‌های دیگر را نیز پوشش دهد. بنابراین هنگامی‌که دانشگاه مینه‌سوتا، نرم‌افزار گوفر را به‌صورت رایگان به عموم عرضه کرد، استفاده از این سیستم در جهان، رشد سریعی را تجربه کرد. مک‌کاهیل می‌گوید: “ما راه‌کاری درست و ساده را برای یک نیاز در حال گسترش ارائه دادیم.”
گوفر محبوبیت زودهنگام‌‎تری نسبت به وب پیدا کرد دیگر فناوری اینترنت یعنی شبکه جهانی وب نیز در سال ۱۹۹۱ روی کار آمد. این فناوری توسط تیم برنرز لی (Tim Berners-Lee) در سرن (CERN) واقع در سوئیس توسعه داده شد. همانند گوفر، شبکه جهانی وب نیز که در حال حاضر از آن استفاده می‌کنیم، می‌توانست منابع غیرمتمرکز اینترنت را در سرتاسر جهان کنار هم قرار دهد. البته شبکه جهانی وب برخلاف گوفر، از یک مدل سند محور استفاده می‌کرد.
در قیاس با منوی سلسله مراتبی، هر سرور (در شبکه جهانی وب)، یک سری از اسناد متنی پر از لینک‌های فوق‌متنی (hypertext links) را ارائه داده و بدین ترتیب آن‌ها را به یکدیگر متصل می‌کرد. این روش در واقع گام جدیدی جهت غیرمتمرکز کردن اسناد و توزیع پرونده‌ها بود. در هر صورت، سودمندی شبکه جهانی وب در جهانی آنلاین که مبتنی بر متن بوده و اکثرا نیز از طریق پایانه‌های سریالی قابل دسترسی بود، سریع مشهود نبود.
شبکه جهانی وب به‌صورت عمومی در اوت ۱۹۹۱ راه‌اندازی شد و البته شهرت چندانی را نیز به دست نیاورد. مک‌کاهیل از طریق کنفرانس و بررسی‌های شبکه جهانی وب، تیم برنرز لی را می‌شناخت، اما در آن برهه از زمان، فناوری ابداعی لی را چندان شایسته نمی‌دانست.
در همین حال، گوفر سریعا توانسته بود که جای پای خود را در محیط‌های آکادمیک و مؤسسات دولتی (کاربران اصلی اینترنت در آن زمان) محکم کند. این فناوری سریعا به رقیبی جدی برای سیستم‌های کتابخانه‌ای دانشگاهی (که بسیار به داده‌های منسجم وابسته بودند) تبدیل شد.
اینترنت در آن زمان کاملا یک فناوری غیرتجاری بود. مک‌کاهیل توضیح می‌دهد: “در آن زمان که ما بر روی گوفر کار می‌کردیم، قوانین استفاده ثانویه وجود داشتند که به ما این اجازه را نمی‌دادند تا بر روی شبکه بنیاد ملی علوم که تمامی دانشگاه‌ها را به یکدیگر متصل می‌کرد، به فعالیت تجاری بپردازیم. بنابراین ممنوعیت‌هایی در رابطه با امور تجاری وجود داشتند.”
در این محیط ساختارمند و غیرانتفاعی، گوفر توانست که رونق بگیرد. به دلیل محدودیت‌های پهنای باند، اینترنت هنوز به یک تجربه رسانه‌ای تبدیل نشده بود، بنابراین گوفر در زمینه کاوش نسخه اولیه متن محور این قلمرو، یک ابزار کامل به شمار می‌آمد.
حتی تا سال ۱۹۹۳ که اینترنت توانسته بود در خارج از محیط‌های آکادمیک نیز توجهاتی را به خود جلب کند، همچنان بسیاری از رسانه‌ها، گوفر را باثبات‌ترین و کاربرپسندترین عنصر این فضای دیجیتال می‌دانستند. در آن زمان هنوز شبکه جهانی وب به‌عنوان فناوری اصلی اینترنت شناخته نشده بود، هر چند که این موضوع به‌سرعت تغییر کرد.
چگونه شبکه جهانی وب از گوفر پیشی گرفت؟
در طول سال‌های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۳، گوفر به‌سرعت محبوبیت پیدا کرد. تیم اولیه به همراه چندین داوطلب، به توسعه و نگهداری از این شبکه ادامه دادند، اما خبر نداشتند که به‌زودی غافل‌گیر خواهند شد!
جهت جبران هزینه‌ها، دانشگاه تصمیم گرفت تا حق گواهینامه‌‎ای را از سرورهای انتفاعی گوفر دریافت کند. این تصمیم باعث سردرگمی و بروز اعتراض‌هایی هم شد. این موضوع نام گوفر را لکه‌دار کرد و در واقع آغازی بر پایان رشد این سیستم بود.
در همین حال، شبکه جهانی وب نیز همزمان با تکامل خود، سریعا محبوبیت پیدا می‌کرد. در سال ۱۹۹۳، NCSA مرورگر Mosaic را منتشر کرد؛ اولین مرورگر وبی که از جلوه‌های گرافیکی پشتیبانی می‌کرد و این موضوع نیز مصادف با استفاده گسترده از ویندوز، در رایانه‌های شخصی بود. برخلاف گوفر که بیشتر یک پلتفرم جمع‌آوری و سازماندهی منابع بود، شبکه جهانی وب یک سیستم انتشار محتوا به شمار می‌آمد. حال با وجود جلوه‌های گرافیکی، پتانسیل‌های تجاری زیادی در این پلتفرم خود را نمایان می‌کردند.
محبوبیت فوق‌العاده گوفر در زمینه کتابخانه‌ها باعث شد تا تیم توسعه‌دهنده آن، به‌زودی در مسیر اشتباهی قدم بردارد. قصد تیم گوفر آن بود که بتوانند تمامی منابع اطلاعاتی غیرتجاری سرتاسر جهان را در یک سیستم یکپارچه کنار هم قرار دهند. مک‌کاهیل می‌گوید: “در حقیقت، بسیاری از مردم خواسته‌ای خلاف نیت ما داشتند. آن‌ها می‌خواستند که به کتابخانه بروند. درواقع ما کمی دیر متوجه اهمیت مبحث تجاری‌سازی در پلتفرم خود شدیم.”
در واقع آن‌ها نمی‌توانستند سرعت به‌کارگیری شبکه جهانی وب را برای مقاصد تجاری، درک کنند. در ادامه وب توانست که در میان کسب‌و‌کارها و عموم مردم، به محبوبیت سریعی دست یابد. تا آن زمان گوفر بیشتر محبوبیت داشت، اما از آن موقع به بعد، اوضاع برای پروتکل دانشگاه مینه‌سوتا تغییر کرد و در نتیجه رشد آن در اواسط سال ۱۹۹۴ شروع به توقف کرد و از طرفی دیگر نیز، شبکه جهانی وب، رشد انفجارگونه‌ای را تجربه می‌کرد.
شاید میخ آخر بر تابوت گوفر این بوده باشد که مرورگرهای جدید وب همانند Mosaic، از ابتدا از پروتکل گوفر پشتیبانی می‌کردند. این موضوع باعث شد تا گوفر همانند یک زیرمجموعه از پلتفرم شبکه جهانی وب به نظر برسد. کاربران می‌توانستند در یک صفحه وب، به‌راحتی منویی از لینک‌ها را ایجاد کنند. بنابراین در آن زمان، گوفر توانایی‌هایی فراتر از وب را ارائه نمی‌کرد.
موفقیت وب، هزینه‌هایی هم دارد همزمان با اینکه وب از گوفر پیشی گرفت، برنرز لی نیز در کنار سایر مخترعین مطرح جهان قرار گرفت. وی حتی در سال ۲۰۰۴ برنده عنوان شوالیه نیز شد. مک‌کاهیل همچنان شغل کامپیوتری آکادمیک خود را ادامه داد و اکنون در دانشگاه دوک مشغول به کار است. وی فکر می‌کند که با توجه به ماهیت تجاری شبکه جهانی وب، موفقیت آن اجتناب‌ناپذیر بوده و البته مشکلی نیز با این موضوع ندارد.
سایر پیشگامان اینترنت همانند سازنده Mosaic یعنی مارک آندرسن (Marc Andreessen)، از دانشگاه جدا شده و به سیلیکون ولی رفتند تا راه پول را در پیش گیرند. اما مک‌کاهیل همچنان از انتخاب خود راضی است: “من به این موضوع نگاهی انداخته و سپس تصمیم خود را گرفتم. می‌دانید، در حقیقت من از خدمت کردن به پژوهش و آموزش، بیشتر از فروش آگهی‌های تبلیغاتی خوشحال می‌شوم.”
البته برنرز لی هم به‌نوعی به عموم خدمت می‌کند، اما مک‌کاهیل می‌گوید که موفقیت شبکه جهانی وب، باری سنگین را بر دوش وی گذاشته است. مک‌کاهیل می‌گوید: “شاید این نیز یکی دیگر از دلایلی باشد که من از شکست خوردن گوفر ناراحت نیستم. وجدان من به‌طور مستقیم تحت تأثیر مواردی همچون فیسبوک و پلتفرم نظارتی شدید آن قرار نمی‌گیرد.”
درست است که می‌گویند لایه جدید اینترنت یعنی همان شبکه‌های اجتماعی، زندگی اجتماعی ما را تغییر داده‌ است. مک‌کاهیل می‌گوید: “هیچ‌کدام از افرادی که این فناوری را اختراع کرده‌‌اند، از سازوکار رسانه‌های اجتماعی راضی نیستند.”
گوفر کاملا از بین نرفته است! شاید باور نکنید، اما همچنان سرورهای گوفر در اینترنت یافت می‌شوند. البته این موضوع بیشتر جنبه نوستالژیک دارد. مرورگرهای مدرن از این پروتکل پشتیبانی نمی‌کنند، بنابراین اگر شما بخواهید از این فضا بازدید کنید، آنگاه باید کلاینت و یا افزونه‌ای جداگانه را برای این موضوع تهیه کنید.
یکی از بهترین مکان‌ها برای شروع، پروژه Overbite است. در اینجا می‌توانید پلاگین‌های گوفر را برای اکثر مرورگرهای مدرن پیدا، و حتی کلاینت گوشی‌های اندرویدی را نیز بیابید. پس از نصب، بهترین سرور جهت بررسی کردن، “gopher://gopher.floodgap.com” خواهد بود.
نوشته گوفر (Gopher) چیست و چرا خاص است؟ اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

اکثر کاربران فضای آنلاین در هنگام استفاده از اینترنت، ناشناس باقی نمی‌مانند. اگر به دنبال دستیابی به چنین هدفی هستید، آنگاه راه‌کارهای ناشناس ماندن در زیر می‌توانند به شما در این باره یاری برسانند.
در فضای آنلاین، اگر نهادی تبلیغاتی شما را هدف قرار ندهد، آنگاه شاید هکری بخواهد که گذرواژه شما را به سرقت ببرد. هر چند که این روزها ناشناس ماندن در فضای آنلاین نسبت به گذشته سخت‌تر شده، اما در هر صورت همچنان راه‌کارهای گوناگونی جهت نیل به این هدف وجود دارند. در ادامه به ۵ راه‌کار متفاوت جهت محافظت از هویت و اطلاعات حساس شما در فضای اینترنت می‌پردازیم.
هر وقت که توانستید از حالت خصوصی مرورگر خود استفاده کنید
وب‌گردی در حالت خصوصی یکی از ساده‌ترین راه‌کارهایی است که با استفاده از آن می‌توانید تا حدودی ترافیک اینترنتی خود را ناشناس نگه دارید. حال سؤال اینجا است که این ویژگی چگونه کار می‌کند؟ هر زمان که از یک وب‌سایت استفاده می‌کنید، در واقع کوکی‌هایی را از خود به جای می‌گذارید. این کوکی‌ها بر روی رایانه شما ذخیره شده و بسته به نوع وب‌سایت‌هایی که از آن‌ها بازدید می‌کنید، حجم متفاوتی نیز خواهند داشت. کوکی‌ها به صفحات وب اجازه می‌دهند تا تجربه‌ای متناسب با شما را ارائه دهند. مثلا فیسبوک می‌تواند تبلیغاتی را در رابطه با مک‌بوک جدیدی که شما در گوگل جست‌و‌جو کرده‌اید، به شما نمایش داده یا اینکه یوتیوب می‌تواند تشخیص دهد که شما پیش‌تر به دنبال ویدیوهای مربوط به گلکسی نوت ۹ گشته‌اید. در نهایت اینکه وب‌سایت‌ها می‌توانند از طریق کوکی‌ها، فعالیت‌های شما را در فضای آنلاین زیر نظر داشته باشند.
جهت جلوگیری از موارد بالا، می‌توانید از حالت خصوصی مرورگر خود بهره ببرید. تمامی مرورگرهای امروزی از این ویژگی هم در نسخه موبایل و هم در نسخه دسکتاپ برخوردار هستند. این مرورگرها به شما هشدار می‌دهند که شاید اپراتورهای اینترنت و یا سایرین، همچنان بتوانند فعالیت شما را زیر نظر داشته باشند، اما در هر صورت حالت خصوصی همانند “Icognito” گوگل کروم می‌تواند شما را در مقابل خود وب‌سایت‌ها و همچنین مشاهده تاریخچه وب‌گردی از جانب سایر کاربران، تا حدود زیادی محفوظ نگه دارد.
از موتورهای جست‌و‌جوی گوگل، یاهو و یا بینگ استفاده نکنید
گوگل، بینگ و یاهو را می‌توان سه موتور جست‌وجوی پرطرفدار به حساب آورد، اما این سه گزینه جهت نمایش تبلیغات مرتبط و ارائه سرویس‌های شخصی‌سازی شده، بیشترین اطلاعات را نیز از کاربران خود جمع‌آوری می‌کنند. اگر هم به حساب خود وارد شده باشید، آنگاه این موتورها می‌توانند نام، آدرس ایمیل، تاریخ تولد، جنسیت و شماره تلفن شما را نیز گردآوری نمایند. علاوه بر این‌ها، گوگل و بینگ می‌توانند اطلاعاتی مهم همانند موقعیت مکانی دستگاه، اطلاعات دستگاه، آدرس IP و داده‌های کوکی را نیز جمع‌آوری کنند.
بدین ترتیب، یکی از راه‌کارهای ناشناس ماندن در فضای آنلاین می‌تواند استفاده از سرویس‌هایی همانند DuckDuckGo باشد. این سرویس یک موتور جست‌و‌جوی مستقل بوده و نتایج جست‌و‌جوی شخصی‌سازی شده را نیز به شما نمایش نمی‌دهد. نتایج جست‌و‌جو در این سرویس برای افراد مختلف، تفاوتی نداشته و همچنین عبارات مورد جست‌و‌جوی شما نیز جمع‌آوری و یا ذخیره نمی‌شوند. این موتور جست‌و‌جو ادعا کرده که هیچ اطلاعاتی را به تبلیغ‌کنندگان نمی‌فروشد که این موضوع نیز بدین معنا است که دیگر، کاربران مورد هدف تبلیغات هدفمند (همانند آنچه که در گوگل یا سایر وب‌سایت‌ها نمایش داده می‌شود) قرار نمی‌گیرند.
اگر بنا به دلایلی نمی‌توانید از موتور جست‌و‌جوی گوگل دست بکشید، آنگاه می‌توانید حداقل با اعمال تنظیماتی، کمتر مورد هدف قرار بگیرید. جهت انجام این کار به حساب گوگل خود وارد شده و به بخش “Privacy & Personalization” بروید. در اینجا باید بر روی گزینه “Ad personalization” کلیک کنید. اگر گزینه “Ad personalization” بر روی “ON” قرار دارد، آن را به “OFF” تغییر دهید. البته می‌توانید تمامی وب‌سایت‌ها و برندهایی را نیز که شما را ردیابی می‌کنند، مشاهده کنید و به‌جای غیرفعال کردن کلی این ویژگی، این کار را به‌صورت انتخابی انجام دهید.
آدرس IP و موقعیت مکانی خود را مخفی کنید
یکی دیگر از راه‌کارهای ناشناس ماندن در فضای آنلاین، مخفی کردن آدرس IP است. این آدرس آسان‌ترین راه جهت پیگیری فعالیت‌های شما است. اگر شخصی از آدرس IPشما اطلاع داشته باشد، آنگاه می‌تواند موقعیت جغرافیایی سرور میزبان آن آدرس را پیدا کرده و بدین ترتیب نیز می‌تواند تا حدودی به یافتن موقعیت مکانی شما نزدیک‌تر شود. راه‌کارهای مختلفی جهت مخفی کردن آدرس IP و موقعیت مکانی شما وجود دارد.
راه‌کار اول این است که از یک VPN استفاده کنید. در واقع یک VPN می‌تواند آدرس IP شما را مخفی کند که البته یک پراکسی نیز چنین کاری را انجام می‌دهد (حتی گاهی اوقات، بهتر). VPN در واقع یک شبکه خصوصی و رمزنگاری شده است که نقش یک تونل را در شبکه عمومی اینترنت ایفا کرده و می‌تواند وب‌سایت و کاربران را به یکدیگر متصل کند. به هر حال، VPN‌های امروزی کاری بیش از رمزنگاری داده‌های شما را انجام می‌دهند. با استفاده از VPN می‌توانید سرور موردنظر خود جهت اتصال را در سرتاسر جهان انتخاب کنید. بدین ترتیب می‌توانید منشاء داده‌های خود را به‌صورت مجازی تغییر دهید. بهترین VPN‌ها از ردیابی فعالیت‌های شما خودداری می‌کنند (برخی‌ها تاریخچه اقدامات شما را ذخیره می‌کنند). برخی دیگر نیز از قابلیت‌هایی همانند از بین بردن تعویض‌ها (kill switches) برخوردار هستند؛ با استفاده از این ویژگی، اگر تغییراتی در رمزنگاری مشاهده شود، آنگاه اتصال شما نیز قطع خواهد شد.
البته می‌توانید از TOR نیز استفاده کنید. TOR یا همان The Onion Router یک شبکه از تونل‌های مجازی است که به مردم و گروه‌های مختلف اجازه می‌دهد تا حریم خصوصی و امنیت خود را در فضای آنلاین بهبود بخشند. وب‌گردی با استفاده از TOR شبیه این است که به‌طور همزمان از صدها پراکسی مختلف که به‌صورت دوره‌ای و تصادفی تغییر می‌کنند، استفاده کنید.
از ایمیل و ارتباطات ناشناس استفاده کنید
استفاده از VPN، پراکسی و TOR می‌تواند آدرس IP شما را تا حدودی مبهم نگه دارد، اما ارسال ایمیل‌ها چالشی متفاوت‌تر است. فرض کنیم که می‌خواهید ایمیلی را به شخصی ارسال کنید، اما نمی‌خواهید که آن شخص از آدرس ایمیل شما مطلع شود. در حالت کلی در این باره دو راه وجود دارند.
راه‌حل اول این است که از یک نام مستعار استفاده کنید. در اینجا منظور از نام مستعار، یک آدرس ارسال است. هنگامی‌که از طریق یک نام مستعار به ارسال ایمیل می‌پردازید، گیرنده تنها آدرس ارسال را مشاهده خواهد کرد، نه ایمیل واقعی شما را. از آنجایی که تمامی ایمیل‌ها به صندوق ورودی عادی شما ارسال می‌شوند، پس این روش می‌تواند آدرس ایمیل واقعی شما را مخفی نگه دارد. البته این رویه شما را از دریافت ایمیل‌های ناخواسته (اسپم) محافظت نخواهد کرد.
راه‌حل دوم نیز این است که از یک حساب ایمیل نه چندان مهم استفاده کنید. این کار به دو طریق انجام می‌شود: یکی اینکه می‌توانید حساب ایمیل جدیدی را با استفاده از یک نام تقلبی ایجاد کرده و آن را جهت رفع نیازهای خود به‌کار گیرید. راه دیگر نیز این است که از یک سرویس ایمیل موقت استفاده کنید. این سرویس‌ها، آدرس‌های ایمیل موقتی را برای شما ایجاد کرده و پس از مدتی نیز نسبت به حذف آن‌ها اقدام می‌کنند. بنابراین جهت ثبت‌نام در وب‌سایت‌هایی که به آن‌ها اعتماد ندارید و یا جهت جلوگیری از دریافت اسپم‌های فراوان، می‌توانید از چنین سرویس‌هایی بهره جویید.
استفاده از VPN و آدرس ایمیل‌های ناشناس می‌تواند هویت شما را مخفی نگه دارد، اما همچنان این احتمال وجود دارد که ایمیل‌های شما از طریق یک واسطه رهگیری شوند. جهت جلوگیری از این موضوع، می‌توانید ایمیل‌های خود را پیش از ارسال با استفاده از پروتکل HTTPS رمزنگاری کنید. از این طریق، رمزنگاری SSL/TLS به تمامی مکاتبات شما اضافه خواهد شد. جهت انجام گفتگوهای مبتنی بر وب نیز می‌توانید از TOR Chat یا Crytopchat استفاده کنید. شکستن رمزنگاری این سرویس‌ها بسیار مشکل است.
با استفاده از TAILS، ردی از خود به جای نگذارید
آیا می‌خواهید که هیچ ردی را بر روی کامپیوتر خود به جای نگذارید؟ راه‌کاری وجود دارد که با استفاده از آن می‌توانید پشت رایانه خود نشسته، آنلاین شده، به انجام امورات خود پرداخته و سپس بدون برجای گذاشتن هیچ ردی، رایانه خود را ترک کنید. شما می‌توانید هر کامپیوتر متصل به اینترنتی را مورد استفاده قرار داده و البته هیچ ردی را چه آنلاین و چه آفلاین از خود به جای نگذارید. این راز، یک سیستم‌عامل لینوکس است که TAILS یا همان The Amnesiac Incognito Live System نامیده می‌شود. TAILS به‌گونه‌ای طراحی شده تا بر روی یک حافظه ساده همانند یک درایو USB قرار گیرد. بدین ترتیب شما می‌توانید آن را به هر کامپیوتری متصل کرده و سپس به اجرای آن بپردازید.
پس از اتصال به رایانه، TAILS به‌صورت اتوماتیک TOR را بارگذاری کرده و صفحه اصلی سیستم‌عامل را نیز باز می‌کند. بدین ترتیب می‌توانید امورات موردنظر خود را به انجام برسانید. از آنجایی که همه چیز از طریق درایو فلاش شما بوت شده، پس هیچ ردی از شما بر روی کامپیوتر مورد استفاده باقی نمی‌ماند. به علاوه، رمزنگاری TOR باعث می‌شود تا تمامی فعالیت‌های آنلاین شما از جمله فایل‌ها، ایمیل‌ها و پیغام‌های فوری نیز غیرقابل ردیابی باقی بمانند. در اصل می‌‎توانید زندگی دیجیتال خود را در داخل جیب خود قرار داده و هیچ کس نیز از آن اطلاعی پیدا نکند.
هر زمان که خواستید می‌توانید TAILS را مستقیما از طریق این آدرس دانلود کنید. علاوه بر این‌ها، TAILS به‌صورت خودکار به‌روزرسانی می‌شود تا امنیت خود را بهبود بخشیده و مطمئن شود که ردی از کاربران آن به جای نمی‌ماند. شاید این سیستم‌عامل قدرت و یا قابلیت‌های ذخیره‌سازی مشابه ویندوز را نداشته باشد، اما در هر صورت امن‌ترین سیستم‌عامل است.
نوشته راه‌کارهای ناشناس ماندن در فضای آنلاین اولین بار در اخبار فناوری و موبایل پدیدار شد.

موضوع مقایسه اینترنت ثابت و اینترنت همراه موبایل همواره یکی از بحث‌های داغ میان مشترکان این دو نوع سرویس بوده است. سیاست‌های وزارت ارتباطات به سمتی حرکت می‌کند که اینترنت ثابت خانگی با سرعت و حجم بالا و البته قیمت مناسب در اختیار کاربران قرار دهد.
البته همچنان با مقرون‌به‌صرفه بودن اینترنت ثابت خانگی نسبت به اینترنت همراه، اقبال مردم به خرید بسته‌های اینترنت همراه موبایلی بیشتر است. دلیل این انتخاب از طرف مردم هم واضح است، اینترنت همراه در تمام مکان‌هایی که اپراتور مورد نظر در دسترس باشد، قابل استفاده است.
اما با افزایش کیفیت و سرعت اینترنت ثابت خانگی، مشترکان این سرویس‌ها نیز در حال افزایش است. محمد جواد آذری جهرمی وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات سال گذشته در صفحه مجازی خود با برگزاری یک نظرسنجی از مردم در مورد انتخابشان میان اینترنت ثابت و همراه پرسید.
در نتیجه این نظرسنجی ۶۲ درصد کاربران اعلام کردند که از اینترنت خانگی استفاده می‌کنند، همچنین در نظرسنجی دیگری ۷۲ درصد اعلام کردند که هزینه‌های اینترنت ثابت برایشان به صرفه‌تر است. البته با این وجود طی سال گذشته سهم استفاده مشترکان از..

شیوع ویروس کرونا در اواخر بهمن ماه سال گذشت موجب شد تا تمامی مراکز آموزشی و تجاری به مدت حداقل سه ماه بسته شوند و اغلب کسب‌و‌کارها تعطیل شود. این اتفاق نادر در ایران و جهان میلیون‌ها نفر را خانه نشین کرد و به طبع آن استفاده از اینترنت ثابت خانگی یا موبایل، با شیب تندی افزایش یافت.
افزایش ناگهانی مصرف اینترنت، هم مردم و هم دستگاه‌های مربوطه را دچار مشکل کرد. به طوری مصرف کنندگان که با افت چشمگیر سرعت و کیفیت اینترنت خانگی و موبایل مواجه شدند و طبق آمار میانگین سرعت اینترنت موبایل از ۱۱ مگابیت‌برثانیه به ۵ مگابیت‌برثانیه رسید.
افت سرعت اینترنت در آمارهای جهانی نیز بروز پیدا کرد، به طوری که رتبه اینترنت موبایل ایران ۹ پله سقوط و رتبه اینترنت ثابت ایران ۳۸ پله سقوط کرد. در ماه مارس رتبه اینترنت موبایل ایران به جایگاه ۷۹ از میان ۱۴۱ کشور و رتبه اینترنت ثابت کشور به جایگاه ۱۵۳ از میان ۱۷۶ کشور رسید.
اما این روند در ادامه تغییر کرد، با رسیدن به روزهای آخر قرنطینه و بازگشایی برخی کسب‌وکارها، مقدار مصرف اینترنت در کشور ۲۰ درصد کاهش پیدا کرد. البته هنوز هم مقدار مصرف کلی نسبت به بهمن سال گذشت..

PWA یا همان وب اپلیکیشن‌های پیش‌رونده نوعی از اپلیکیشن‌ها هستند که در داخل یک مرورگر اینترنت اجرا شده و همچنین بر اساس فناوری‌های مرسوم دنیای وب ساخته می‌شوند. این‌گونه اپلیکیشن‌ها به مرور زمان با قابلیت‌های مرورگرها سازگار خواهند شد. اپلیکیشن‌های PWA ظاهری متناسب با مرورگرهای اینترنت داشته و همچنین جهت استفاده از آن‌ها لازم نیست که به یک فروشگاه نرم‌افزاری مراجعه کرده و سپس به نصب اپلیکیشن موردنظر خود بپردازیم. PWA را می‌توان جهشی بزرگ در اپلیکیشن‌ها دانست.
اصطلاح PWA برای اولین بار توسط فرانسس بریمان (Frances Berriman) و الکس راسل (Alex Russell) ابداع شد. راسل اولین بار در سال ۲۰۱۵ در وبلاگ خود توضیحاتی را درباره این مفهوم جدید به رشته تحریر درآورد. در مقاله وی قابلیت‌های PWA به شرح زیر بیان شده بودند:
واکنش‌گرا ارتباط مستقل ظاهری مشابه اپلیکیشن‌های عادی با استفاده از service worker‌ها می‌تواند همیشه خود را به‌روزرسانی کند از TLS بهره می‌برد بر روی نمایشگرهای خانگی نیز قابل نصب است از طریق اعلامیه‌های خودکار قابلیت تعامل مجدد را دارا است از طریق فایل‌ مانیفست وب اپلیکیشن‌ها قابل دس..

حتما این پیغام ظاهرشونده را دیده‌اید: “این سایت از کوکی‌ها استفاده می‌کند تا تجربه کاربری شما را بهبود بخشد، لطفا کوکی‌ها را بپذیرید.” درست است، کوکی‌ها تجربه شما را بهبود می‌بخشند. کوکی‌ها همانند حافظه کوتاه‌مدت یک وب‌سایت عمل می‌کنند. با هر کلیکی که در یک وب‌سایت انجام می‌دهید، کوکی‌ها به آن وب‌سایت کمک می‌کنند تا شما را دوباره شناسایی کند. تصور کنید که هر زمان که شما چیزی را به سبد خرید اینترنتی خود اضافه می‌کنید و سپس کلیک می‌کنید، اطلاعات خرید شما از بین برود. یا اینکه تصور کنید هر بار که قصد دارید تا در فیسبوک از یک صفحه جدید بازدید کنید، مجبور شوید که نام کاربری و رمز عبر خود را مجددا وارد کنید. بدون وجود کوکی‌ها، دنیای آنلاین به این شکلی که ما آن را تصور می‌کنیم، وجود نمی‌داشت.
اما جهان بر تبلیغات تکیه می‌کند. این موضوع سه نوع از شرکت‌ها را تشویق می‌کند تا کوکی‌ها را تغییر داده و در نتیجه رفتار آنلاین شما را ردیابی کنند. برندها تمایل دارند تا با نشان دادن آگهی‌های تبلیغاتی به کسانی که قصد خرید کالاهایی مشابه دارند، محصولات خود را به فروش برسانند. پلتفرم‌ها و ناشران مختلف سعی م..

در یک جهان ایده‌آل، بهره‌گیری از اتصال امن و سریع اینترنت و به اشتراک گذاشتن آن میان همه دستگاه‌هایی که داریم، امری چالش‌برانگیز نیست، ولی از آنجایی که جهان امروز ما ایده‌آل نیست، زمانی که پا به جاده‌ها می‌گذاریم یا به هر دلیل از مناطق تحت پوشش ویژه اپراتورها دور می‌شویم، بی‌گمان با محدودیت‌هایی روبه‌رو می‌شویم، به ویژه کسانی که به بهره‌گیری طولانی‌مدت از شبکه وای‌فای عمومی دل بسته‌اند.
شاید بخواهید میان راه کنار بزنید و ساعاتی را در کافه، یا شبی را در هتل یا مسافرخانه‌ای بگذرانید و بخواهید از وای‌فای ارایه‌شده در آنجا بهره ببرید، ولی قادر به استفاده همزمان از آن در گوشی و لپ‌تاپ خود نباشید. دسترسی به شبکه‌هایی که نمی‌شناسید، گاهی می‌تواند دشوار باشد، و سروکله زدن با آن‌ها اغلب از حوصله به دور است.
اگر یکی از دستگاه‌های شما به وای‌فای وصل می‌شود ولی دیگری خیر، با این حال چند گزینه برای گذر از این چالش پیش روی شما است. چه از سیستم‌عامل ویندوز بهره می‌برید چه مک — چه از گوشی‌های اندرویدی بهره می‌برید چه تبلت‌ها، ما راه‌حل‌هایی درخور نیاز پیش روی شما قرار داده‌ایم.
نکته‌ای که از آغاز ب..