خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)-مهرداد نوایی؛ دانش آموخته دکترای روانشناسی: مطالعه در عربی از ریشه طلع است و برای روشن شدن به یک‌باره بکار می‌رود. مانند طلوع خورشید. در مطالعه، جرقه فهم مهم است. گویی وقتی فهمیدی؛ مطالعه کردی. خواندن اما چیز دیگری‌ست. گاهی کتاب می‌خوانی بی‌آن‌که بفهمی. گاهی می‌خوانی و پیش می‌روی انگار دنبال چیزی که تو را کنجکاو کرده می‌گردی. صفحه‌به‌صفحه و خط‌به‌خط دنبالش می‌کنی و به یک‌باره می‌گویی: آهان؛ انگار تمام تلاشت تا بدینجا ثمر داد و خستگی از تنت درآورد. گاهی کتاب را دوباره می‌خوانی و از این که در همان نقطه به آن حال خوش برسی امیدواری و شاید واقعا آنجا چیزی منتظر توست که به دیدارش برسی. معنای یک لغت یا یک شعر یا پایان یک ماجرا یا مثالی روشن‌تر از یک موضوع پیچیده و یا حل معما و یا وصف زیبای طبیعت یا بیان خاطره‌ای و هر چیز دیگری که چشم را همراه درک نوازش می‌کند تا لبهایت چیزی نشان دهند. بهم فشرده یا لبخند شوند یا چشمانت اشک آلوده یا برق بزنند. کودک که باشی هم از جا می‌پری و هم کسی را صدا می‌کنی که ببین! ببین! بزرگ که شدی دلت می‌خواهد یافته‌ات را فریاد بزنی و یا با دی..
ادامه مطلب
